Combigan

Combigan - dawkowanie

Aby zapobiec zakażeniu oka lub zanieczyszczeniu kropli do oczu, nie wolno dopuścić do kontaktu końcówki zakraplacza z jakąkolwiek powierzchnią.

Zalecane dawkowanie u dorosłych (w tym u pacjentów w wieku podeszłym)

Zalecaną dawką jest jedna kropla preparatu Combigan do chorego oka (oczu), dwa razy na dobę, w odstępie około 12-godzinnym. Jeśli stosowany jest miejscowo więcej niż jeden lek, poszczególne leki należy zakrapiać w odstępach co najmniej 5 minut.

Podobnie jak w przypadku innych kropli do oczu, w celu zmniejszenia ewentualnego wchłaniania układowego, zaleca się ucisnąć worek łzowy w okolicy krawędzi kostnej na jedną minutę (z wywołaniem miejscowej niedrożności). Należy to zrobić bezpośrednio po wkropleniu preparatu do każdego oka.

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby

Nie przeprowadzono badań dotyczących stosowania leku Combigan u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek. Dlatego należy zachować ostrożność przy leczeniu tych pacjentów.

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Combigan jest przeciwwskazany u noworodków i niemowląt (w wieku poniżej 2 lat) (patrz punkt 4.3 Przeciwwskazania, punkt 4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania, punkt 4.8 Działania niepożądane i punkt 4.9 Przedawkowanie).

Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność preparatu Combigan u dzieci i młodzieży (w wieku od 2 do 17 lat) nie zostały ustalone. Dlatego nie zaleca się stosowania tego leku u dzieci i młodzieży (patrz także punkt 4.4 i punkt 4.8).

Combigan - środki ostrożności

Dzieciom w wieku 2 lat i starszym, zwłaszcza w wieku 2-7 lat i (lub) o masie ciała poniżej 20 kg, należy podawać lek ostrożnie przy dokładnej obserwacji, ze względu na wysoką częstość występowania senności. Bezpieczeństwo i skuteczność leku Combigan u dzieci i młodzieży (w wieku od 2 do 17 lat) nie zostało ustalone (patrz punkt 4.2 i punkt 4.8).

Podobnie jak w przypadku innych leków do stosowania miejscowego do oka, substancje czynne preparatu Combigan mogą być wchłaniane układowo. Nie obserwowano nasilenia wchłaniania układowego poszczególnych substancji czynnych przy ich stosowaniu w skojarzeniu.

U niektórych pacjentów podczas badań klinicznych nad lekiem Combigan występowały reakcje typu alergicznego ze strony oka (alergiczne zapalenie spojówek i alergiczne zapalenie powiek). Alergiczne zapalenie spojówek występowało u 5,2% pacjentów. Zwykle początek objawów występował po 3 - 9 miesiącach. Ogólny wskaźnik przerwania leczenia z powodu reakcji alergicznej wynosił 3,1%. Alergiczne zapalenie powiek było zgłaszane niezbyt często (< 1%). W razie wystąpienia reakcji alergicznych, należy przerwać leczenie preparatem Combigan.

Ze względu na zawartość leku beta-adrenolitycznego, tymololu, mogą wystąpić takie same rodzaje działań niepożądanych ze strony układu krążenia oraz płuc, jakie obserwuje się przy stosowaniu ogólnym beta-adrenolityków.

Należy zachować ostrożność przy stosowaniu preparatu u pacjentów z ciężką albo niestabilną i niewyrównaną chorobą układu krążenia. Przed rozpoczęciem podawania leku należy odpowiednio wyrównać niewydolność serca. Pacjentów z ciężką chorobą serca w wywiadzie należy obserwować w kierunku wystąpienia objawów podmiotowych niewydolności serca, a także należy u nich sprawdzać tętno. Po podaniu maleinianu tymololu zgłaszano reakcje ze strony serca i układu oddechowego, w tym zgon z powodu skurczu oskrzeli u pacjentów z astmą. Rzadko występował zgon związany z niewydolnością serca po podaniu maleinianu tymololu.

U pacjentów z ciężkim upośledzeniem czynności nerek, leczonych dializami, leczenie tymololem było związane z nasilonym niedociśnieniem.

Tymolol może zmniejszać tachykardię wyrównawczą i zwiększać ryzyko niedociśnienia, gdy jest stosowany jednocześnie ze środkami znieczulającymi ogólnie. Lekarz anestezjolog musi być poinformowany o tym, że pacjent przyjmuje preparat Combigan.

Beta-adrenolityki mogą maskować objawy podmiotowe nadczynności tarczycy oraz pogarszać przebieg dławicy piersiowej typu Prinzmetala, ciężkich zaburzeń krążenia obwodowego i ośrodkowego oraz niedociśnienia. Preparat Combigan należy stosować ostrożnie u pacjentów z kwasicą metaboliczną i nieleczonym guzem chromochłonnym nadnerczy (phaechromocytoma).

Leki beta-adrenolityczne należy podawać ostrożnie pacjentom, zagrożonym wystąpieniem samoistnej hipoglikemii albo z niewyrównaną cukrzycą (zwłaszcza cukrzycą chwiejną), ponieważ mogą one maskować objawy podmiotowe i przedmiotowe ostrej hipoglikemii. Może dojść do zamaskowania wczesnych objawów ostrej hipoglikemii, w szczególności takich, jak tachykardia, kołatania serca i pocenie się.

Preparat Combigan należy stosować ostrożnie u pacjentów z depresją, zaburzeniami krążenia mózgowego lub wieńcowego, zespołem Raynauda, hipotonią ortostatyczną lub zapaleniem zakrzepowo-zarostowym naczyń krwionośnych.

Podczas przyjmowania beta-adrenolityków u pacjentów z atopią w wywiadzie albo z ciężką reakcją anafilaktyczną na różne alergeny w wywiadzie może występować brak reakcji na zwykłą dawkę adrenaliny, stosowaną w leczeniu reakcji anafilaktycznych.

Podobnie jak w przypadku beta-adrenolityków stosowanych układowo, jeżeli istnieje konieczność przerwania stosowania preparatu Combigan u pacjentów z chorobą wieńcową należy stopniowo zmniejszać dawkowanie w celu uniknięcia zaburzeń rytmu serca, zawału mięśnia sercowego lub nagłego zgonu.

U pacjentów przyjmujących leki hamujące wydzielanie cieczy wodnistej (np. tymolol, acetazolamid) zgłaszano odwarstwienie siatkówki po zabiegach filtracyjnych.

Środek konserwujący zawarty w preparacie Combigan, benzalkoniowy chlorek może powodować podrażnienie oczu. Przed zastosowaniem preparatu należy zdjąć soczewki kontaktowe i nie zakładać ich przez 15 minut po zakropieniu. Wiadomo, że chlorek benzalkonium może zmienić kolor soczewek kontaktowych. Należy unikać kontaktu z miękkimi soczewkami kontaktowymi.

Nie zbadano działania preparatu Combigan u pacjentów z jaskrą z zamkniętym kątem.

Combigan - przedawkowanie

Brymonidyna

Przedawkowanie po podaniu do oka:

Zgłoszono przypadki wystąpienia objawów przedawkowania brymonidyny, takich jak utrata przytomności, obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, obniżenie napięcia mięśni, bradykardia, hipotermia, sinica i bezdech w leczeniu jaskry wrodzonej u niemowląt i noworodków (w wieku poniżej 2 lat) otrzymujących brymonidynę jako jeden z leków.

Przedawkowanie układowe w następstwie przypadkowego spożycia:

Opublikowano albo nadesłano do firmy Allergan kilka zgłoszeń poważnych zdarzeń niepożądanych po przypadkowym spożyciu brymonidyny przez pacjentów pediatrycznych. U tych osób występowały objawy działania depresyjnego na ośrodkowy układ nerwowy, zwykle przejściowa śpiączka lub niski poziom przytomności, obniżenie napięcia mięśni, bradykardia, hipotermia i bezdech. Objawy te wymagaty przyjęcia na oddział intensywnej opieki medycznej oraz intubacji, o ile istniały wskazania. U wszystkich pacjentów zgłoszono pełne ustąpienie objawów, zwykle w ciągu 6-24 godzin.

Otrzymano zgłoszenia dwóch przypadków działań niepożądanych po przypadkowym spożyciu 9-10 kropli brymonidyny przez osoby dorosłe. U tych osób wystąpił epizod obniżenia ciśnienia tętniczego krwi prowadzące w jednym przypadku do wystąpienia nadciśnienia z odbicia, około 8 godzin po spożyciu leku. W obu przypadkach zgłoszono całkowite ustąpienie objawów w ciągu 24 godzin. U trzeciego pacjenta, który przyjął doustnie nieznaną ilość brymonidyny, nie stwierdzono wystąpienia działań niepożądanych.

Opisywano objawy przedawkowania innych alfa-2-agonistów po podaniu doustnym, takie jak obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, osłabienie, wymioty, letarg, działanie sedatywne, bradykardia, arytmie, zwężenie źrenic, bezdech, obniżone napięcie mięśniowe, hipotermia, depresja oddechowa i drgawki.

Tymolol

Objawy układowego przedawkowania tymololu są następujące: bradykardia, hipotonia, skurcz oskrzeli, ból głowy, zawroty głowy i zatrzymanie akcji serca. Badanie z udziałem pacjentów wykazało, że tymolol nie podlega łatwo dializie.

W razie wystąpienia przedawkowania, należy stosować leczenie objawowe i podtrzymujące.