
Polecane artykuły

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:
Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.
Betahistine dihydrochloride Accord jest lekiem wskazanym w leczeniu objawów zespołu Ménière’a, takich jak: zawroty głowy, szumy w uszach, utrata słuchu, nudności.
Każda tabletka zawiera 16 mg dichlorowodorku betahistyny.
Substancje pomocnicze o znanym działaniu: każda tabletka zawiera 100 mg laktozy jednowodnej.
Dawkowanie:
Dorośli
Początkowa dawka doustna wynosi 8 do 16 mg trzy razy na dobę, przyjmowana w czasie posiłku. Dawki podtrzymujące wynoszą zwykle 24-48 mg na dobę. Dzienna dawka nie powinna przekraczać 48 mg. Dawkowanie można modyfikować w zależności od indywidualnych potrzeb pacjenta.
Poprawę stanu pacjenta uzyskuje się czasami po kilku tygodniach leczenia.
Brak danych dotyczących stosowania u pacjentów z niewydolnością wątroby.
Brak danych dotyczących stosowania u pacjentów z niewydolnością nerek.
Ze względu na ograniczone dane dotyczące stosowania leku przez osoby w podeszłym wieku, należy zachować ostrożność podczas stosowania leku w tej grupie pacjentów.
Zalecane jest zachowanie ostrożności w leczeniu pacjentów z chorobą wrzodową lub chorobą wrzodową w wywiadzie z powodu przejściowego występowania niestrawności u pacjentów leczonych betahistyną.
U pacjentów z astmą oskrzelową może wystąpić nietolerancja betahistyny. Pacjenci ci powinni byćściśle monitorowani w trakcie leczenia betahistyną.
Zaleca się zachowanie ostrożności w stosowaniu betahistyny u pacjentów, u których występuje pokrzywka, wysypki skórne, alergiczny nieżyt nosa z powodu możliwości nasilenia tych objawów.
Należy zachować ostrożność, gdy u pacjenta występuje ciężkie niedociśnienie.
Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub z zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Odnotowano kilka przypadków przedawkowania. Objawy przedawkowania po przyjęciu do 640 mg betahistyny były łagodne do umiarkowanych i obejmowały nudności, senność, ból brzucha.
Pozostałymi objawami przedawkowania betahistyny są wymioty, niestrawność, ataksja i drgawki. Poważniejsze objawy (drgawki, dolegliwości ze strony układów oddechowego i krążenia) zaobserwowano podczas zamierzonego przedawkowania zarówno betahistyny jak i innych leków jednocześnie.
Nie jest znane specyficzne antidotum. Zalecane jest płukanie żołądka oraz leczenie objawowe, należy je przeprowadziec w ciągu godziny od przyjęcia leku.
Betahistyna jest przeciwwskazana u pacjentów z guzem chromochłonnym nadnerczy (phaeochromocytoma). Betahistyna jest syntetycznym analogiem histaminy i może wywoływać uwalnianie amin katecholowych z guza, co powoduje ciężkie nadciśnienie tętnicze.
Betahistyna jest również przeciwwskazana w przypadku nadwrażliwości na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą.
Częstość występowania działań niepożądanych określono na podstawie kontrolnych placebo badań klinicznych z udziałem pacjentów leczonych betahistyną oraz zgłoszeń po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu w następujący sposób: bardzo często (≥1/10); często (≥ 1/100 do < 1/10); niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100); rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1 000); bardzo rzadko (< 1/10 000); częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Zaburzenia układu immunologicznego:
Częstość nieznana: reakcje nadwrażliwości np. anafilaksja
Zaburzenia układu nerwowego:
Często: Ból głowy, senność
Zaburzenia układu krążenia:
Częstość nieznana: kołatanie serca
Zaburzenia układu oddechowego:
Częstość nieznana: u pacjentów z astmą oskrzelową może wystąpić skurcz oskrzeli
Zaburzenia układu pokarmowego:
Często: nudności, niestrawność
Zgłaszno przypadki łagodnych dolegliwości żołądkowo-jelitowych takich jak: wymioty, ból brzucha, uczucie wzdęcia lub wzdęcia. Objawom tym można zapobiegać przyjmując lek z jedzeniem lub obniżając dawkę.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:
Częstość nieznana: skórne i podskórne reakcje nadwrażliwości, w szczególności obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, wysypka i świąd
Ciąża
Brak dostatecznych danych dotyczących stosowania produktu leczniczego przez kobiety w ciąży. Brak wystarczających danych z badań przeprowadzonych na zwierzętach pozwalających stwierdzić bezpośrednie lub pośrednie teratogenne działanie betahistyny. Potencjalne ryzyko dla człowieka nie jest znane.W celu zachowania ostrożności zaleca się unikanie stosowania betahistyny w ciąży.
Karmienie piersią
Brak wystarczających danych dotyczących przenikania betahistyny do mleka matki.
Nie przeprowadzono badań na zwięrzętach dotyczących przenikania betahistyny do mleka matki.
Nie należy stosować betahistyny u kobiet karmiących piersią.
Zawroty głowy, szum w uszach i utrata słuch będące objawami zespołu Ménière’a mogą negatywnie wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Uważa się, że betahistyna nie ma wpływau lub wywiera nieistotny wpływ na prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn. Nie potwierdzono potencjalnego wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obługiwania maszyn podczas badań klinicznych.
Ten preparat należy do kategorii:
Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:
za darmo
24 farmaceutów jest teraz online
maść oczna - 3,5 g - (1mg+3500j.m.+6000j.m.)/g
roztwór do podania w wodzie do picia - 1 l (butelka) - 0,05 g/ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Substancja przeciwdziałająca zawrotom głowy. Blokuje receptory histaminowe H3 oraz pobudza receptory histaminowe H1, dzięki czemu dochodzi do poprawy ukrwienia błędnika (znajduje się w uchu wewnętrznym i jest odpowiedzialny za zmysł słuchu) oraz zwiększenia przepływu krwi w mózgu. Substancja stosowana jest w chorobie Méniére'a, charakteryzującej się zawrotami głowy, nudnościami, wymiotami i szumami usznymi.
Komentarze