Belara - dawkowanie
Dawkowanie
Należy przyjmować jedną tabletkę powlekaną codziennie, o tej
samej porze dnia (najlepiej wieczorem) przez 21 kolejnych dni, z
następującą siedmiodniową przerwą, podczas której nie przyjmuje się
tabletek. Po 2-4 dniach od przyjęcia ostatniej tabletki powinno
wystąpić krwawienie z odstawienia, podobne do krwawienia
miesiączkowego. Kolejne opakowanie produktu leczniczego Belara
należy rozpocząć po siedmiodniowej przerwie w przyjmowaniu
tabletek, niezależnie od tego, czy krwawienie z odstawienia
zakończyło się, czy nadal trwa.
Tabletkę powlekaną należy wycisnąć z blistra z miejsca
oznakowanego odpowiednim dniem tygodnia i połknąć w całości,
popijając niewielką ilością płynu, jeśli jest to konieczne.
Tabletki przyjmuje się raz na dobę, według kolejności wskazanej
przez strzałkę.
Sposób podawania
Rozpoczęcie stosowania tabletek powlekanych
U kobiet, które nie stosowały wcześniej antykoncepcji
hormonalnej (podczas ostatniego cyklu miesiączkowego)
Pierwszą tabletkę powlekaną należy przyjąć w 1. dniu
prawidłowego cyklu miesiączkowego tj. w pierwszym dniu miesiączki.
Jeżeli pierwszą tabletkę powlekaną przyjęto w pierwszym dniu cyklu,
ochrona antykoncepcyjna występuje już pierwszego dnia od przyjęcia
tabletki powlekanej i utrzymuje się w trakcie siedmiodniowej
przerwy w przyjmowaniu tabletek.
Pierwszą tabletkę powlekaną można również przyjąć w okresie od
2. do 5. dnia miesiączki, niezależnie od tego, czy krwawienie z
odstawienia zakończyło się, czy nadal trwa. W tym przypadku należy
stosować dodatkowe mechaniczne metody antykoncepcji w ciągu
pierwszych 7 dni przyjmowania tabletek.
Jeżeli od rozpoczęcia krwawienia miesiączkowego minęło więcej
niż 5 dni, pacjentce należy poradzić,aby poczekała z rozpoczęciem
przyjmowania produktu leczniczego Belara do czasu wystąpienia
kolejnego krwawienia miesiączkowego.
Zmiana z innego hormonalnego środka antykoncepcyjnego na produkt
leczniczy Belara
Zmiana ze stosowania innego złożonego hormonalnego środka
antykoncepcyjnego
Pacjentka powinna rozpocząć stosowanie produktu leczniczego
Belara w pierwszym dniu po zakończeniu okresu przerwy w stosowaniu
tabletek lub okresu przyjmowania tabletek placebo uprzednio
stosowanego złożonego hormonalnego środka antykoncepcyjnego.
Zmiana z produktu zawierającego wyłącznie progestagen
(ang. progestogen-only-pill, POP)
Pierwszą tabletkę powlekaną produktu leczniczego Belara należy
przyjąć w następnym dniu po zakończeniu stosowania produktu
zawierającego tylko progestagen. W ciągu pierwszych 7 dni
przyjmowania tabletek należy stosować dodatkowe mechaniczne metody
antykoncepcji.
Zmiana z antykoncepcji hormonalnej w postaci wstrzyknięć
lub implantu
Stosowanie produktu leczniczego Belara można rozpocząć w dniu
usunięcia implantu lub w dniu, w którym powinno zostać wykonane
następne wstrzyknięcie. W ciągu pierwszych 7 dni przyjmowania
tabletek należy stosować dodatkowe mechaniczne metody
antykoncepcyjne.
Po poronieniu lub
przerwaniu ciąży w pierwszym trymestrze ciąży
Po poronieniu lub przerwaniu ciąży w pierwszym trymestrze ciąży
pacjentka może rozpocząć przyjmowanie produktu leczniczego Belara
natychmiast. W tym przypadku nie jest konieczne stosowanie
dodatkowych mechanicznych metod antykoncepcyjnych.
Po porodzie lub
poronieniu lub przerwaniu ciąży w drugim trymestrze
ciąży
Kobiety, które nie karmią piersią, mogą rozpocząć stosowanie
produktu leczniczego Belara między 21 a 28 dniem po porodzie. W tym
przypadku dodatkowa mechaniczna metoda antykoncepcyjna nie jest
konieczna.
Jeżeli stosowanie produktu rozpoczęte jest później niż po 28
dniach po porodzie, konieczne jest stosowanie dodatkowych
mechanicznych metod antykoncepcyjnych w ciągu pierwszych 7 dni
przyjmowania tabletek.
Jeżeli pacjentka odbyła już stosunek płciowy, należy wykluczyć
ciążę przed rozpoczęciem stosowania tabletek lub poczekać z
rozpoczęciem ich stosowania do pierwszego krwawienia
miesiączkowego.
Laktacja
Kobiety karmiące piersią nie powinny stosować produktu
leczniczego Belara.
Przerwanie przyjmowania produktu leczniczego Belara
Po przerwaniu przyjmowania produktu leczniczego Belara bieżący
cykl może być wydłużony o około tydzień.
Nieregularne przyjmowanie tabletek
Jeżeli pacjentka zapomni o zastosowaniu tabletki powlekanej, ale
przyjmie ją w ciągu 12 godzin, nie jest konieczne stosowanie
dodatkowych mechanicznych metod antykoncepcyjnych. Należy
kontynuować przyjmowanie tabletek powlekanych jak dotychczas.
Jeżeli od czasu planowanego przyjęcia tabletki powlekanej
upłynęło więcej niż 12 godzin, skuteczność ochrony
antykoncepcyjnej może być zmniejszona. Postępowanie w przypadku
pominięcia przyjęcia tabletek powinno być zgodne z następującymi
dwoma podstawowymi zasadami:
1. Nigdy nie wolno przerywać przyjmowania tabletek na dłużej niż
7 dni.
2. Dla zachowania właściwego stopnia zahamowania osi
podwzgórzowo-przysadkowo-jajnikowej niezbędne jest 7 dni
nieprzerwanego przyjmowania tabletek.
Należy natychmiast przyjąć ostatnią pominiętą tabletkę
powlekaną, nawet, jeżeli oznacza to jednoczesne przyjęcie dwóch
tabletek. Następne tabletki powlekane należy przyjmować o zwykłej
porze. Ponadto, przez następne 7 dni należy dodatkowo stosować
mechaniczne metody antykoncepcji, np. prezerwatywy. Jeżeli
pacjentka pominęła przyjmowanie tabletek w 1. tygodniu cyklu i w
ciągu poprzednich 7 dni (w tym w okresie przerwy w stosowaniu
tabletek) doszło do stosunku płciowego, należy rozważyć możliwość
zajścia w ciążę. Im więcej tabletek pominięto i im krótszy odstęp
czasu do okresu przerwy w stosowaniu tabletek, tym większe ryzyko
zajścia w ciążę.
Jeżeli obecnie wykorzystywane opakowanie zawiera mniej niż 7
tabletek, należy rozpocząć przyjmowanie produktu leczniczego Belara
z następnego opakowania natychmiast po przyjęciu ostatniej tabletki
z aktualnie wykorzystywanego opakowania, tzn. bez zachowywania
odstępu w przyjmowania tabletek pomiędzy kolejnymi opakowaniami.
Istnieje prawdopodobieństwo, że do czasu zakończenia drugiego
opakowania nie wystąpi krwawienia z odstawienia, jednak może dojść
do niewielkiego krwawienia lub plamienia międzymiesiączkowego w
dniach przyjmowania tabletek. Jeżeli po zakończeniu drugiego
opakowania nie wystąpi krwawienie z odstawienia, należy wykonać
test ciążowy.
Zalecenia w przypadku wystąpienia wymiotów lub
biegunki
Jeżeli w ciągu 4 godzin po przyjęciu tabletki wystąpią wymioty
lub ciężka biegunka, wchłanianie produktu może być zmniejszone i
skuteczność ochrony antykoncepcyjnej nie może być zagwarantowana. W
tym przypadku należy postępować zgodnie z zaleceniami w punkcie
„Nieregularne przyjmowanie tabletek". Należy kontynuować
przyjmowanie produktu leczniczego Belara.
W jaki sposób opóźnić wystąpienie krwawienia z
odstawienia
Aby opóźnić wystąpienie miesiączki, pacjentka powinna
kontynuować przyjmowanie tabletek z następnego blistra produktu
leczniczego Belara bez zachowywania okresu przerwy w stosowaniu
leku. Przedłużony czas przyjmowania tabletek można kontynuować tak
długo, jak długo jest to potrzebne, do wyczerpania zawartości
drugiego opakowania. Podczas przedłużonego czasu przyjmowania
tabletek może wystąpić niewielkie krwawienie lub plamienie
międzymiesiączkowe. Następnie, po siedmiodniowej przerwie, można
powrócić do regularnego przyjmowania produktu leczniczego
Belara.
Aby przesunąć moment wystąpienia miesiączki na inny dzień
tygodnia niż ten, w którym krwawienie pojawia się podczas
aktualnego sposobu przyjmowania tabletek, można zalecić pacjentce,
aby skróciła następny okres przerwy w ich stosowaniu o dowolną
liczbę dni. Im krótszy ten okres, tym większe ryzyko, że nie pojawi
się krwawienie z odstawienia i może wystąpić niewielkie krwawienie
lub plamienie międzymiesiączkowe w trakcie stosowania zawartości
kolejnego opakowania (podobnie jak w przypadku odsuwania miesiączki
na późniejszy termin).
Belara - środki ostrożności
Ostrzeżenia
Palenie papierosów zwiększa ryzyko wystąpienia ciężkich działań
niepożądanych ze strony układu krążenia, związanych ze stosowaniem
złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych. Ryzyko to
zwiększa się z wiekiem i liczbą wypalanych papierosów, przy czym
jest szczególnie zaznaczone u kobiet w wieku powyżej 35 lat.
Kobiety w wieku powyżej 35 lat, palące papierosy, powinny stosować
inne metody antykoncepcji.
Stosowanie złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych
związane jest ze zwiększeniem ryzyka występowania różnych ciężkich
chorób, takich jak zawał mięśnia sercowego, powikłania
zakrzepowo-zatorowe, udar mózgu lub nowotwory wątroby. Chorobowość
i śmiertelność zwiększa się wyraźnie w przypadku obecności innych
czynników ryzyka, takich jak nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia,
otyłość i cukrzyca.
Jeśli występuje którykolwiek z poniższych stanów lub czynników
ryzyka, należy omówić z pacjentką zasadność stosowania produktu
leczniczego Belara.
W razie pogorszenia lub wystąpienia po raz pierwszy
któregokolwiek z wymienionych stanów lub czynników ryzyka kobieta
powinna zgłosić się do lekarza prowadzącego, który zadecyduje, czy
konieczne jest przerwanie stosowania produktu leczniczego
Belara.
Choroba zakrzepowo-zatorowa i inne choroby naczyniowe
Wyniki badań epidemiologicznych wskazują na związek między
stosowaniem hormonalnych środków antykoncepcyjnych i zwiększeniem
ryzyka chorób zakrzepowo-zatorowych, takich jak zawał mięśnia
sercowego, udar mózgu, zakrzepica żył głębokich i zatorowość
płucna. Zaburzenia te występują rzadko. U pacjentek stosujących
złożone hormonalne środki antykoncepcyjne niezwykle rzadko
zgłaszano przypadki zakrzepicy w innych naczyniach krwionośnych,
np. wątrobowych, krezkowych, nerkowych lub w żyłach i tętnicach
siatkówki.
Ryzyko żylnej choroby
zakrzepowo-zatorowej
Stosowanie jakichkolwiek złożonych hormonalnych środków
antykoncepcyjnych wiąże się ze zwiększonym ryzykiem żylnej choroby
zakrzepowo-zatorowej, w porównaniu do sytuacji, gdy terapia nie
jest stosowana. Stosowanie produktów zawierających
lewonorgestrel, norgestimat lub noretisteron jest związane z
najmniejszym ryzykiem żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej.
Nie określono dotychczas ryzyka stosowania produktu leczniczego
Belara w porównaniu z tymi produktami o małym ryzyku. Decyzja o
zastosowaniu produktu spoza grupy produktów znanych z najniższego
ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej powinna zostać podjęta
wyłącznie po rozmowie z pacjentką, w celu zapewnienia, że rozumie
ona ryzyko żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej związane ze
złożonymi hormonalnymi środkami antykoncepcyjnymi, jak obecne
czynniki ryzyka wpływają na to ryzyko oraz, że ryzyko żylnej
choroby zakrzepowozatorowej jest największesze w pierwszym roku
stosowania.Istnieją pewne dowody, świadczące o tym, że
ryzyko zwiększa się, gdy złożone hormonalne środki antykoncepcyjne
są przyjmowane ponownie po przerwie w stosowaniu równej 4 tygodnie
lub więcej.
U około 2 na 10 000 kobiet, które nie stosują złożonych
hormonalnych środków antykoncepcyjnych i nie są w ciąży, w
okresie roku rozwinie się żylna choroba zakrzepowo-zatorowa.
Chociaż ryzyko to może być znacznie większe, w zależności od
czynników ryzyka występujących u danej pacjentki (patrz
poniżej).
Badania epidemiologiczne w grupie kobiet, które stosują złożone
środki antykoncepcyjne (< 50 μg etynyloestradiolu) wykazały, że
w okresie roku, u około 6 do 12 kobiet na 10 000 rozwinie się żylna
choroba zakrzepowo-zatorowa.
Szacuje się, że spośród 10 000 kobiet, które stosują złożone
hormonalne środki antykoncepcyjne zawierające lewonorgestrel, u
około 6[1] kobiet w
okresie roku rozwinie się żylna choroba zakrzepowozatorowa.
Dotychczas nie ustalono, jak odnosi się ryzyko żylnej choroby
zakrzepowo-zatorowej związane ze stosowaniem złożonych hormonalnych
środków antykoncepcyjnych zawierających chlormadynon do ryzyka
związanego ze stosowaniem złożonych hormonalnych środków
antykoncepcyjnych zawierających lewonorgestrel.
Liczba przypadków żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej
przypadających na okres roku u kobiet stosujących małe dawki
złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych jest mniejsza niż
oczekiwana liczba przypadków u kobiet w ciąży lub w okresie
poporodowym.
Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa może być śmiertelna w 1-2%
przypadków.
Czynniki ryzyka żylnej choroby
zakrzepowo-zatorowej
Ryzyko żylnych powikłań zakrzepowo-zatorowych u pacjentek
stosujących złożone hormonalne środki antykoncepcyjne może znacząco
wzrosnąć w przypadku występowania dodatkowych czynników ryzyka,
szczególnie, jeśli występuje kilka czynników ryzyka jednocześnie
(patrz tabela).
Stosowanie produktu leczniczego Belara jest przeciwwskazane,
jeśli u pacjentki występuje jednocześnie kilka czynników ryzyka,
zwiększających ryzyko zakrzepicy żylnej. Jeśli u kobiety wstępuje
więcej niż jeden czynnik ryzyka, możliwe jest, że zwiększenie
ryzyka jest większe niż suma pojedynczych czynników – w tym
przypadku należy ocenić całkowite ryzyko żylnej choroby
zakrzepowo-zatorowej. Jeśli ocena stosunku korzyści do ryzyka jest
negatywna, nie należy przepisywać złożonych hormonalnych środków
antykoncepcyjnych.
Tabela: Czynniki ryzyka
żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej
Czynnik ryzyka
|
Uwagi
|
Otyłość (wskaźnik masy ciała (BMI)
powyżej 30 kg/m2).
|
Ryzyko istotnie zwiększa się ze wzrostem BMI. Jest to
szczególnie istotne do oceny, jeśli występują również inne czynniki
ryzyka.
|
Długotrwałe unieruchomienie, rozległy zabieg operacyjny,
jakikolwiek zabieg operacyjny w obrębie kończyn dolnych lub
miednicy, zabieg neurochirurgiczny lub poważny uraz.
Uwaga: tymczasowe unieruchomienie, w tym podróż samolotem > 4
godzin może również stanowić czynnik ryzyka żylnej choroby
zakrzepowo-zatorowej, szczególnie u kobiet ze współistniejącymi
innymi czynnikami ryzyka.
|
W powyższych sytuacjach zaleca się przerwanie stosowania
plastrów/tabletek/systemu dopochwowego na co najmniej 4 tygodnie
przed planowanym zabiegiem chirurgicznym i niewznawianie stosowania
produktu przed upływem dwóch tygodni od czasu powrotu do sprawności
ruchowej. Należy stosować inną metodę antykoncepcji, aby uniknąć
niezamierzonego zajścia w ciążę.
Należy rozważyć leczenie przeciwzakrzepowe, jeśli stosowania
produktu leczniczego Belara nie przerwano odpowiednio wcześnie.
|
Dodatni wywiad rodzinny (występowanie żylnych zaburzeń
zakrzepowo-zatorowych u rodzeństwa bądź rodziców, szczególnie w
stosunkowo młodym wieku, np. przed 50 rokiem życia).
|
Jeśli podejrzewa się predyspozycję genetyczną, przed podjęciem
decyzji o stosowaniu złożonego hormonalnego środka
antykoncepcyjnego kobieta powinna zostać skierowana na konsultację
u specjalisty
|
Inne schorzenia związane z żylną chorobą
zakrzepowo-zatorową.
|
Nowotwór, toczeń rumieniowaty układowy, zespół
hemolityczno-mocznicowy, przewlekłe zapalne choroby jelit (np.
choroba Crohna lub wrzodziejące zapalenie jelita grubego) oraz
niedokrwistość sierpowata.
|
Wiek.
|
Szczególnie w wieku powyżej 35 lat.
|
Nie osiągnięto konsensusu, co do możliwej roli żylaków oraz
zakrzepowego zapalenia żył powierzchniowych na wystąpienie lub
progresję żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej.
Należy uwzględnić zwiększone ryzyko wystąpienia choroby
zakrzepowo-zatorowej w ciąży oraz w szczególności w 6-tygodniowym
okresie poporodowym.
Objawy żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (zakrzepicy żył
głębokich oraz zatorowości płucnej)
Należy poinformować pacjentkę, że w razie wystąpienia
następujących objawów należy natychmiast zgłosić się do lekarza i
powiedzieć personelowi medycznemu, że stosuje się złożone
hormonalne środki antykoncepcyjne.
Objawy zakrzepicy żył głębokich (ang. deep vein thrombosis, DVT)
mogą obejmować:
−obrzęk nogi i (lub) stopy lub obrzęk wzdłuż żyły w
nodze;
−ból lub tkliwość w nodze, które mogą być odczuwane
wyłącznie w czasie stania lub chodzenia;
−zwiększona temperatura w zmienionej chorobowo
nodze; czerwona lub przebarwiona skóra nogi.
Objawy zatorowości płucnej (ang. pulmonary embolism, PE) mogą
obejmować:
−nagły napad niewyjaśnionego spłycenia oddechu lub
przyspieszenia oddechu;
−nagły napad kaszlu, który może być połączony z
krwiopluciem;
−ostry ból w klatce piersiowej;
−ciężkie zamroczenie lub zawroty głowy;
−przyspieszone lub nieregularne bicie serca.
Niektóre z tych objawów (np. „spłycenie oddechu”, „kaszel”) są
niespecyficzne i mogą być niepoprawnie zinterpretowane jako
występujące częściej lub mniej poważne stany (np. zakażenia układu
oddechowego).
Inne objawy zamknięcia naczyń mogą obejmować: nagły ból, obrzęk
oraz lekko niebieskie przebarwienie kończyn.
Jeżeli zamkniecie naczynia wystąpi w oku, objawy mogą obejmować
bezbolesne zaburzenia widzenia, które mogą przekształcić się w
utratę widzenia. W niektórych przypadkach utrata widzenia może
nastąpić niemal natychmiast.
Ryzyko tętniczych zaburzeń
zakrzepowo-zatorowych
Badania epidemiologiczne wykazały związek pomiędzy stosowaniem
hormonalnych środków antykoncepcyjnych a zwiększonym ryzykiem
tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych (zawału mięśnia
sercowego) lub incydentów naczyniowo-mózgowych (np. przemijającego
napadu niedokrwiennego, udaru). Przypadki tętniczych zaburzeń
zakrzepowo-zatorowych mogą być śmiertelne.
Czynniki ryzyka tętniczych zaburzeń
zakrzepowo-zatorowych
Ryzyko wystąpienia tętniczych powikłań zakrzepowo-zatorowych lub
napadów naczyniowomózgowych u pacjentek stosujących złożone
hormonalne środki antykoncepcyjne jest zwiększone u kobiet, u
których występują czynniki ryzyka (patrz tabela). Stosowanie
produktu leczniczego Belara jest przeciwwskazane, jeżeli u
pacjentki występuje jeden poważny lub jednocześnie kilka czynników
ryzyka tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych, które stawiają
pacjentkę w grupie wysokiego ryzyka zakrzepicy tętniczej. Jeśli u
kobiety wstępuje więcej niż jeden czynnik ryzyka, możliwe jest, że
zwiększenie ryzyka jest większe niż suma pojedynczych czynników – w
tym przypadku należy ocenić całkowite ryzyko. Jeśli ocena stosunku
korzyści do ryzyka jest negatywna, nie należy przepisywać złożonych
hormonalnych środków antykoncepcyjnych.
Tabela: Czynniki ryzyka
tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych
Czynnik ryzyka
|
Uwagi
|
Wiek.
|
Szczególnie w wieku powyżej 35 lat.
|
Palenie.
|
Należy dokładnie pouczyć kobiety, aby nie paliły, jeśli
zamierzają stosować złożone hormonalne środki antykoncepcyjne.
Kobiety w wieku powyżej 35 lat, które nie zaprzestały palenia,
należy dokładnie pouczyć, aby stosowały inną metodę
antykoncepcji.
|
Nadciśnienie tętnicze.
|
|
Otyłość (wskaźnik masy ciała (BMI)
powyżej 30 kg/m2).
|
Ryzyko istotnie wzrasta wraz ze wzrostem BMI. Jest to
szczególnie ważne dla kobiet, u których występują również inne
czynniki ryzyka.
|
Dodatni wywiad rodzinny (występowanie tętniczych zaburzeń
zakrzepowo-zatorowych u rodzeństwa bądź rodziców, szczególnie w
stosunkowo młodym wieku, np. przed 50 rokiem życia).
|
Jeśli podejrzewa się predyspozycję genetyczną, przed podjęciem
decyzji o stosowaniu złożonego hormonalnego środka
antykoncepcyjnego kobieta powinna zostać skierowana na konsultację
u specjalisty
|
Migrena.
|
Zwiększenie częstości występowania lub nasilenia migreny w
trakcie stosowania złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych
(która może zapowiadać wystąpienie incydentu naczyniowo-mózgowego)
może być powodem do natychmiastowego przerwania stosowania.
|
Inne schorzenia związane ze zdarzeniami niepożądanymi w obrębie
naczyń.
|
Cukrzyca, hiperhomocysteinemia, wady zastawkowe serca, migotanie
przedsionków, dyslipoproteinemia oraz toczeń rumieniowaty
układowy.
|
Objawy tętniczych zaburzeń
zakrzepowo-zatorowych
Należy poinformować pacjentkę, że w razie wystąpienia
następujących objawów należy natychmiast zgłosić się do lekarza
i powiedzieć personelowi medycznemu, że stosuje się złożone
hormonalne środki antykoncepcyjne.
Objawy napadu naczyniowo-mózgowego mogą obejmować:
−nagłe zdrętwienie lub osłabienie twarzy, rąk lub
nóg, szczególnie po jednej stronie ciała;
−nagłe trudności z chodzeniem, zawroty głowy,
utratę równowagi lub koordynacji;
−nagłe splątanie, trudności z mówieniem lub
rozumieniem;
−nagłe zaburzenia widzenia w jednym oku lub obydwu
oczach;
−nagłe, ciężkie lub długotrwałe bóle głowy bez
przyczyny;
−utratę przytomności lub omdlenie z drgawkami lub
bez drgawek. Przejściowe objawy sugerujące, że zdarzenie jest
przemijającym napadem niedokrwiennym (ang. transient ischaemic
attack, TIA).
Objawy zawału mięśnia sercowego (ang. myocardial infarction, MI)
mogą być następujące:
−ból, uczucie dyskomfortu, ociężałość, uczucie
ściskania lub pełności w klatce piersiowej, ramieniu lub poniżej
mostka;
−uczucie dyskomfortu promieniujące do pleców,
szczęki, gardła, ramienia, żołądka;
−uczucie pełności, niestrawności lub
zadławienia;
−pocenie się, nudności, wymioty lub zawroty
głowy;
−skrajne osłabienie, niepokój lub spłycenie
oddechu;
−przyspieszone lub nieregularne bicie serca.
Nowotwory
Wyniki niektórych badań epidemiologicznych wskazują, że
długotrwałe stosowanie złożonych hormonalnych środków
antykoncepcyjnych może zwiększać ryzyko wystąpienia raka szyjki
macicy u kobiet zakażonych wirusem brodawczaka ludzkiego (Human
Papilloma Virus, HPV). Tym niemniej trwają spory dotyczące wpływu
czynników dodatkowych (np. różna liczba partnerów seksualnych oraz
stosowanie mechanicznych metod antykoncepcji) na rozwój tych zmian
(patrz także „Badanie lekarskie").
W metaanalizie 54 badań epidemiologicznych wykazano, że u kobiet
przyjmujących złożone hormonalne środki antykoncepcyjne nieznacznie
zwiększa się względne ryzyko raka sutka (RR = 1,24). To zwiększone
ryzyko maleje w ciągu 10 lat od zaprzestania stosowania złożonych
hormonalnych środków antykoncepcyjnych do podstawowego ryzyka
związanego z wiekiem. Ponieważ rak sutka występuje rzadko u kobiet
w wieku poniżej 40 lat, zwiększenie liczby rozpoznanych przypadków
tej choroby u kobiet stosujących w danym momencie lub w przeszłości
złożone hormonalne środki antykoncepcyjne jest niewielki wobec
ryzyka wystąpienia raka sutka w ciągu całego życia.
W rzadkich przypadkach donoszono o występowaniu łagodnych i,
jeszcze rzadziej, złośliwych nowotworów wątroby u kobiet
stosujących hormonalne środki antykoncepcyjne. W pojedynczych
przypadkach nowotwory te prowadziły do zagrażających życiu
krwotoków w obrębie jamy brzusznej. W razie wystąpienia silnego,
nieustępującego bólu brzucha, powiększenia wątroby lub objawów
krwotoku w obrębie jamy brzusznej, u kobiet stosujących hormonalne
środki antykoncepcyjne należy w diagnostyce różnicowej wziąć pod
uwagę guz wątroby i przerwać stosowanie produktu leczniczego
Belara.
Inne choroby
U wielu kobiet stosujących hormonalną antykoncepcję stwierdzano
niewielkie zwiększenie ciśnienia tętniczego, jednakże rzadko ma to
znaczenie kliniczne. Do tej pory nie potwierdzono związku pomiędzy
stosowaniem hormonalnych środków antykoncepcyjnych, a klinicznie
objawowym nadciśnieniem tętniczym. Jeżeli w trakcie przyjmowania
produktu leczniczego Belara rozwinie się istotne klinicznie
nadciśnienie tętnicze, produkt należy odstawić i przystąpić do
leczenia nadciśnienia.
Można powrócić do stosowania produktu leczniczego Belara, gdy
terapia przeciwnadciśnieniowa doprowadzi do normalizacji wartości
ciśnienia tętniczego.
U kobiet, u których występowała opryszczka ciężarnych, złożone
hormonalne środki antykoncepcyjne mogą wywołać jej nawrót.
Kobiety z hipertriglicerydemią lub z wywiadem wskazującym
na występowanie takich zaburzeń w rodzinie mogą być narażone na
zwiększone ryzyko wystąpienia zapalenia trzustki podczas
przyjmowania złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych. W
przypadku ostrych lub przewlekłych zaburzeń czynności wątroby
stosowanie produktu należy przerwać do momentu normalizacji
parametrów czynności wątroby. Nawrót żółtaczki związanej z zastojem
żółci, która występowała w czasie przebytej ciąży bądź podczas
przyjmowania hormonów płciowych wymaga zaprzestania stosowania
złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych.
Złożone hormonalne środki antykoncepcyjne mogą zmieniać oporność
obwodową na insulinę oraz tolerancję glukozy. Dlatego kobiety z
cukrzycą należy poddawać starannej obserwacji w trakcie stosowania
hormonalnych środków antykoncepcyjnych.
Niezbyt często może wystąpić ostuda na skórze, szczególnie u
kobiet z ostudą ciężarnych w wywiadzie. Kobiety z tendencją do
występowania tego typu zmian powinny unikać ekspozycji na światło
słoneczne lub promieniowanie ultrafioletowe w trakcie przyjmowania
hormonalnych środków antykoncepcyjnych.
Produkt leczniczy zawiera 66,07 mg laktozy (w postaci laktozy
jednowodnej) w jednej tabletce powlekanej.
Produkt leczniczy nie powinien być stosowany u pacjentek z
rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, z
niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania
glukozygalaktozy.
Środki
ostrożności
Stosowanie estrogenów lub skojarzenia estrogenu z progestagenem
może mieć negatywny wpływ na pewne choroby i (lub) stany. Wymagany
jest szczególny nadzór kliniczny w przypadku:
•padaczki,
•stwardnienia rozsianego,
•tężyczki,
•migreny,
•astmy,
•niewydolności serca lub nerek,
•pląsawicy mniejszej,
•cukrzycy,
•zaburzeń wątroby,
•dyslipoproteinemii,
•chorób autoimmunologicznych (w tym tocznia
rumieniowatego układowego),
•otyłości,
•nadciśnienia tętniczego,
•endometriozy,
•żylakowatości,
•zapalenia żył,
•zaburzeń krzepnięcia krwi,
•mastopatii,
•mięśniaków macicy,
•opryszczki ciężarnych,
•depresji,
•przewlekłej zapalnej choroby jelit (choroba
Crohn"a, wrzodziejące zapalenie jelita grubego).
Wymagane badania
lekarskie
Przed rozpoczęciem lub wznowieniem stosowania produktu
leczniczego Belara należy zebrać kompletny wywiad lekarski (w tym
wywiad rodzinny) i sprawdzić, czy pacjentka nie jest w ciąży.
Należy dokonać pomiaru ciśnienia tętniczego krwi oraz przeprowadzić
badanie fizykalne, biorąc pod uwagę przeciwwskazania oraz
ostrzeżenia. Badanie należy powtarzać raz w roku w trakcie
stosowania produktu leczniczego Belara. Regularne wykonywanie
badania jest ważne również, dlatego, że przeciwwskazania (np.
przemijające niedokrwienie mózgu) lub czynniki ryzyka (np. choroby
zakrzepowe żył lub tętnic w wywiadzie rodzinnym) mogą wystąpić po
raz pierwszy w trakcie przyjmowania hormonalnych środków
antykoncepcyjnych. Badanie lekarskie powinno obejmować pomiar
ciśnienia tętniczego, badanie piersi, brzucha, wewnętrznych i
zewnętrznych narządów płciowych, w tym badanie cytologiczne komórek
szyjki macicy oraz odpowiednie badania laboratoryjne.
Ważne jest zwrócenie uwagi kobiety na informacje dotyczące
zakrzepicy żył i tętnic, w tym na ryzyko stosowania produktu
leczniczego Belara w porównaniu z innymi złożonymi hormonalnymi
środkami antykoncepcyjnymi, objawy żylnej choroby
zakrzepowo-zatorowej oraz zaburzeń zakrzepowozatorowych tętnic,
znane czynniki ryzyka oraz co należy robić w przypadku podejrzenia
zakrzepicy.
Należy również polecić kobietom dokładne przeczytanie ulotki i
stosowanie się do znajdujących się w niej zaleceń. Częstość i
rodzaj badań powinny zostać dobrane na podstawie przyjętych zaleceń
praktyki i dostosowane do każdej pacjentki.
Należy poinformować kobiety, że hormonalne środki
antykoncepcyjne nie chronią przed zarażeniem wirusem HIV (AIDS)
oraz innym chorobami przenoszonymi drogą płciową.
Zmniejszenie
skuteczności
Do zmniejszenia skuteczności hormonalnych środków
antykoncepcyjnych może dojść w przypadku pominięcia tabletki
powlekanej (patrz „Nieregularne przyjmowanie tabletek" ) lub
wystąpienia wymiotów lub zaburzeń jelitowych, w tym biegunki, bądź
też podczas długotrwałego, równoczesnego stosowania niektórych
produktów leczniczych oraz, w bardzo rzadkich przypadkach,
występowania zaburzeń metabolicznych.
Wpływ na kontrolę cyklu
miesiączkowego
Krwawienie lub plamienie
miedzy miesiączkowe
Podczas stosowania wszystkich hormonalnych środków
antykoncepcyjnych może wystąpić nieregularne krwawienie w trakcie
cyklu (krwawienie lub plamienia międzymiesiączkowe), zwłaszcza w
pierwszych miesiącach stosowania tabletek. Dlatego wykonanie badań
mających na celu wyjaśnienie przyczyn jakiegokolwiek krwawienia
tego typu należy rozważyć dopiero po okresie adaptacyjnym, który
powinien wynosić około 3 cykli. W razie utrzymywania się lub
wystąpienia nieregularnych krwawień po uprzednio regularnych
cyklach podczas stosowania produktu leczniczego Belara, należy
wykonać odpowiednie badania w celu wykluczenia ciąży lub zaburzeń
organicznych. Jeżeli wykluczono te stany, można kontynuować
przyjmowanie produktu leczniczego Belara lub zamienić ten produkt
na inny środek antykoncepcyjny.
Krwawienie miedzymiesiączkowe może świadczyć o zmniejszeniu
skuteczności ochrony antykoncepcyjnej (patrz „Nieregularne
przyjmowanie tabletek", „Zalecenia w przypadku wystąpienia wymiotów
lub biegunki").
Brak krwawienia z
odstawienia
Po 21 dniach przyjmowania produktu zazwyczaj występuje
krwawienie z odstawienia. W pojedynczych przypadkach, a szczególnie
w pierwszych miesiącach stosowania tabletek, krwawienie z
odstawienia może nie wystąpić, Jednakże nie musi to być objawem
zmniejszenia skuteczności ochrony antykoncepcyjnej. Jeżeli
krwawienie z odstawienia nie wstępuje po jednym cyklu stosowania
tabletek, podczas którego nie pominięto żadnej tabletki powlekanej,
przerwa w przyjmowaniu tabletek nie była dłuższa niż 7 dni, nie
stosowano jednocześnie innych leków i nie występowały wymioty lub
biegunka, istnieje niewielkie prawdopodobieństwo ciąży u pacjentki
i przyjmowanie produktu leczniczego Belara można kontynuować.
Jednak, jeżeli zalecenia dotyczące stosowania produktu leczniczego
Belara te nie były przestrzegane przed pierwszym brakiem krwawienia
z odstawienia lub jeżeli krwawienie nie wystąpiło w dwóch kolejnych
cyklach, przed kontynuacją hormonalnej antykoncepcji należy
wykluczyć ciążę.
Podczas stosowania produktu leczniczego Belara nie należy
przyjmować preparatów ziołowych zawierających ziele dziurawca
zwyczajnego (Hypericum perforatum).
Belara - przedawkowanie
Brak informacji dotyczących ciężkich, szkodliwych skutków
przedawkowania. Mogą wystąpić następujące objawy: nudności, wymioty
oraz niewielkie krwawienie z pochwy, szczególnie u młodych
dziewcząt. Nie istnieje antidotum, należy zastosować leczenie
objawowe. W rzadkich przypadkach może być konieczna kontrola
równowagi wodno-elektrolitowej, a także czynności wątroby.
Belara - przeciwwskazania
Złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych nie należy
stosować w następujących przypadkach. Jeżeli którykolwiek z nich
wystąpi po raz pierwszy w trakcie stosowania produktu leczniczego
Belara, produkt należy natychmiast odstawić:
•nadwrażliwość na substancje czynne lub na
którąkolwiek substancję pomocniczą,
•występowanie lub ryzyko żylnej choroby
zakrzepowo-zatorowej (ang. venous thromboembolism, VTE):
- Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa - czynna (leczona
przeciwzakrzepowymi produktami leczniczymi) lub przebyta żylna
choroba zakrzepowo-zatorowa, np. zakrzepica żył głębokich (ang.
deep venous thrombosis, DVT), zatorowość płucna (ang. pulmonary
embolism, PE).
- Znana dziedziczna lub nabyta predyspozycja do
występowania żylnej choroby zakrzepowozatorowej np. oporność na
aktywne białko C (ang. activated protein C, APC) (w tym czynnik V
Leiden) niedobór antytrombiny III, niedobór białka C, niedobór
białka S.
- Rozległy zabieg operacyjny związany z
długotrwałym unieruchomieniem.
- Wysokie ryzyko żylnej choroby
zakrzepowo-zatorowej wskutek występowania wielu czynników
ryzyka.
• występowanie lub ryzyko tętniczych zaburzeń
zakrzepowo-zatorowych (ang. arterial thromboembolism, ATE):
- Tętnicze zaburzenia zakrzepowo-zatorowe - czynne (np. zawał
mięśnia sercowego) lub objawy prodromalne (np. dławica
piersiowa).
- Choroby naczyń mózgowych – czynny udar,
przebyty udar lub objawy prodromalne w wywiadzie (np. przemijający
napad niedokrwienny, ang. transient ischaemic attack, TIA).
- Stwierdzona dziedziczna lub nabyta skłonność do
występowania tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych np.
hiperhomocysteinemia i obecność przeciwciał antyfosfolipidowych
(przeciwciała antykardiolipinowe, antykoagulant toczniowy).
- Migrena z ogniskowymi objawami neurologicznymi w
wywiadzie.
- Wysokie ryzyko zaburzeń
zakrzepowo-zatorowych tętnic z powodu występowania wielu czynników
ryzyka lub występowania jednego z poważnych czynników ryzyka,
takich jak:
−cukrzyca z powikłaniami naczyniowymi
−ciężkie nadciśnienie tętnicze
−ciężka dyslipoproteinemia.
•niedostatecznie kontrolowana cukrzyca,
•niekontrolowane nadciśnienie tętnicze lub znaczne
zwiększenie ciśnienia tętniczego (stale utrzymujące się wartości
ciśnienia tętniczego powyżej 140/90 mmHg),
•zapalenie wątroby, żółtaczka, zaburzenia czynności
wątroby, do czasu, gdy parametry czynności wątroby nie powróciły do
wartości prawidłowych,
•uogólniony świąd, zastój żółci, szczególnie, gdy
wystąpił podczas ostatniej ciąży lub podczas leczenia
estrogenami,
•zespół Dubina-Johnsona, zespół Rotora, zaburzenia
wydzielania żółci,
•występowanie w przeszłości lub obecnie nowotworów
wątroby,
•silny ból w nadbrzuszu, powiększenie wątroby lub
objawy krwawienia do jamy brzusznej,
•pierwszy lub kolejny napad porfirii (wszystkich 3
rodzajów, szczególnie porfirii nabytej),
•występowanie obecnie lub w przeszłości guzów
zależnych od hormonów, takich jak nowotwory piersi lub macicy,
•ciężkie zaburzenia metabolizmu lipidów,
•występowanie obecnie lub w przeszłości zapalenia
trzustki, jeśli przebiegało z ciężką hipertriglicerydemią,
•ciężkie zaburzenia czuciowe, np. zaburzenia
widzenia lub słuchu,
•zaburzenia motoryczne (szczególnie niedowład),
•zwiększenie częstości napadów padaczki,
•ciężka depresja,
•nasilenie otosklerozy podczas ostatniej ciąży,
•brak krwawienia miesiączkowego o nieustalonej
etiologii,
•przerost śluzówki macicy,
•krwawienie z dróg rodnych o nieustalonej
etiologii.
Przeciwwskazanie może stanowić również obecność jednego
poważnego lub kilku czynników ryzyka zakrzepicy tętniczej lub
żylnej.
Belara - działania niepożądane
a) Badania kliniczne z zastosowaniem produktu leczniczego Belara
wykazały, że najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi
(> 20%) były krwawienia międzymiesiączkowe, plamienie, ból głowy
i uczucie dyskomfortu w piersiach. Nieregularne krwawienia
zazwyczaj ustępują w trakcie dalszego stosowania produktu
leczniczego Belara.
b) W badaniach klinicznych z udziałem 1629 kobiet obserwowano
następujące działania niepożądane po zastosowaniu produktu
leczniczego Belara:
|
Częstość występowania działania
niepożądanego
|
Klasyfikacja układów i narządów (MeDRA 15.0)
|
Bardzo często (≥1/10)
|
Często (≥1/100 to < 1/10)
|
Niezbyt (≥ to < 1/100)
|
Rzadko (≥1/10000 to < 1/1000)
|
Bardzo rzadko (≥1/10000)
|
Zaburzenia układu immunologicz nego
|
|
|
Nadwrażliw ość na lek (w tym skórne reakcje alergiczne)
|
|
|
Zaburzenia psychiczne
|
|
Obniżony nastrój, nerwowość
|
|
|
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
|
Zawroty głowy, migrena (i (lub) nasilenie migreny)
|
|
|
|
Zaburzenia oka
|
|
Zaburzenia widzenia
|
|
Zapalenie spojówek, nietolerancja soczewek kontaktowych
|
|
Zaburzenia ucha i błędnika
|
|
|
|
Nagła utrata słuchu, szum w uszach
|
|
Zaburzenia naczyniowe
|
|
|
|
Nadciśnienie tętnicze, niedociśnienie tętnicze, zapaść
sercowonaczyniowa, żylna choroba zakrzepowozatorowa, tętnicze
zaburzenia zakrzepowozatorowe
|
|
Zaburzenia żołądka i jelit
|
Nudności
|
Wymioty
|
Ból brzucha, wzdęcia,
|
|
|
Opis wybranych działań
niepożądanych
Podczas stosowania złożonych hormonalnych środków
antykoncepcyjnych, w tym zawierających 0,03 mg etynyloestradiolu i
2 mg chlormadynonu octanu, zgłaszano również następujące działania
niepożądane:
•U kobiet stosujących złożone hormonalne środki
antykoncepcyjne odnotowano zwiększone ryzyko zakrzepicy żył i
tętnic oraz zdarzeń zakrzepowo-zatorowych, w tym zawału mięśnia
sercowego, udaru, przemijającego napadu niedokrwiennego, zakrzepicy
żylnej oraz zatorowości płucnej.
•W niektórych badaniach dotyczących długotrwałego
stosowania złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych
obserwowano zwiększenie ryzyka wystąpienia zaburzeń w obrębie dróg
żółciowych.
•W rzadkich przypadkach obserwowano występowanie
łagodnych, oraz, znacznie rzadziej, złośliwych nowotworów wątroby
podczas stosowania antykoncepcji hormonalnej; w pojedynczych
przypadkach prowadziły one do zagrażającego życiu krwawienia do
jamy brzusznej.
•Nasilenie przewlekłych zapalnych chorób jelit
(choroba Cohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego).
Odnośnie innych poważnych działań niepożądanych, jak nowotwory
szyjki macicy lub piersi.
Komentarze