Bactrim - ulotka preparatu
- OPIS I SKŁAD
- DAWKOWANIE
- DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
- CIĄŻA, KARMIENIE, POJAZDY
Bactrim - opis
Produkt leczniczy Bactrim można zastosować po rozważeniu
stosunku korzyści do ryzyka, sprawdzeniu danych epidemiologicznych
i oporności bakterii.
Wskazania lecznicze są ograniczone do zakażeń wywołanych przez
drobnoustroje wrażliwe na ko-trimoksazol (patrz punkt 5).
Podejmując decyzję o leczeniu produktem Bactrim należy
uwzględnić oficjalne zalecenia dotyczące stosowania leków
przeciwbakteryjnych.
Wskazania do stosowania:
- zakażenie dróg oddechowych - w przypadku zaostrzenia
przewlekłego zapalenia oskrzeli, gdy istnieją powody przemawiające
za przewagą zastosowania ko-trimoksazolu nad leczeniem pojedynczym
antybiotykiem;
- zapalenie ucha środkowego, gdy istnieją powody
przemawiające za przewagą zastosowania ko-trimoksazolu nad
leczeniem pojedynczym antybiotykiem;
- leczenie i profilaktyka (pierwotna i wtórna) zapalenia
płuc wywołanego przez Pneumocystis carinii u dorosłych i
dzieci;
- zakażenie układu moczowego i wrzód miękki;
- zakażenie przewodu pokarmowego, w tym dur brzuszny i
biegunki podróżnych.
Bactrim - skład
Sulfamethoxazolum + Trimethoprimum
Bactrim (200 mg + 40 mg)/5 ml syrop:
5 ml syropu (1 łyżeczka miarowa) zawiera: 200 mg
sulfametoksazolu i 40 mg trimetoprimu.
Skojarzenie sulfametoksazolu z trimetoprimem w stosunku masowym
5:1 znane jest jako ko-trimoksazol.
Substancje pomocnicze biologicznie czynne: sorbitol.
Pełen wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Bactrim - dawkowanie
Uwaga: Bactrim syrop jest zalecany głównie dla dzieci w wieku
poniżej 12 lat.
U dzieci powyżej 12 lat oraz u dorosłych można zastosować
produkt Bactrim (400 mg + 80 mg) tabletki lub
Bactrim Forte (800 mg + 160 mg) tabletki
powlekane.
Dzieci poniżej 12 lat
Dawki u dzieci odpowiadają średnio 30 mg/kg mc./dobę
sulfametoksazolu i 6 mg/kg mc./dobę trimetoprimu w dwóch
dawkach podzielonych.
Tabela 1. Zalecane dawkowanie u dzieci w zależności od wieku
dziecka:
Wiek
|
Dawka podawana co 12 godzin
|
łyżeczki miarowe 5 ml
|
ml
|
6 tygodni ? 5 miesięcy
|
1
|
2,5
|
6 miesięcy ? 5 lat
|
1
|
5
|
6 lat ? 12 lat
|
2
|
10
|
Dorośli i dzieci powyżej 12 lat z prawidłową czynnością
nerek
4 łyżeczki miarowe syropu Bactrim, co 12 godzin.
W przypadku ciężkich zakażeń dawkę tę można zwiększyć do 6
łyżeczek miarowych syropu Bactrim, co 12 godzin.
Dawka minimalna w przypadku długotrwałego leczenia (powyżej 14
dni) to 2 łyżeczki miarowe syropu Bactrim, co 12 godzin.
Uwaga. U dzieci w wieku powyżej 12 lat można zastosować produkt
Bactrim (400 mg + 80 mg) tabletki. 1 tabletka odpowiada 2
łyżeczkom miarowym syropu.
W przypadku ostrych zakażeń Bactrim należy podawać przez co
najmniej 5 dni lub do momentu, gdy u pacjenta przez co najmniej 2
dni nie będą już występowały objawy zakażenia. Jeśli po 7-dniowym
leczeniu nie nastąpi kliniczna poprawa, należy ponownie ocenić stan
pacjenta.
Leczenie wrzodu miękkiego
Ze względu na konieczność zastosowania dużej jednorazowej dawki
zaleca się stosowanie produktu Bactrim Forte lub Bactrim
tabletki.
Jeśli pacjent nie jest w stanie przełknąć tabletki zalecane
dawkowanie to 4 łyżeczki miarowe syropu Bactrim, co 12 godzin.
Jeśli po 7 dniach nie będzie widocznych oznak poprawy, należy
rozważyć podawanie leku przez kolejne 7 dni. Jednak należy zdawać
sobie sprawę, iż brak reakcji na leczenie może oznaczać, że choroba
jest wywołana przez szczepy oporne.
Leczenie dawką pojedynczą w niepowikłanym, ostrym zapaleniu
dróg moczowych u kobiet
Ze względu na konieczność zastosowania dużej jednorazowej dawki
zaleca się stosowanie produktu Bactrim Forte lub Bactrim
tabletki.
Jeśli pacjent nie jest w stanie przełknąć tabletki zalecane
dawkowanie to 8 do 12 łyżeczek miarowych syropu Bactrim stosowanych
jednorazowo, przyjmowanych w miarę możliwości wieczorem po kolacji
lub przed snem.
Dawkowanie u osób poddawanych hemodializom
Po podaniu zwykłych dawek nasycających, należy podawać co 24-48
godzin połowę lub jedną trzecią dawki początkowej jako dawki
podtrzymujące.
Zapalenie płuc wywołane przez Pneumocystis carinii
W leczeniu należy stosować dawkę nie wyższą niż 100 mg/kg
mc./dobę sulfametoksazolu i 20 mg/kg mc./dobę
trimetoprimu w równych dawkach podzielonych podawanych co 6 godzin,
przez 14 dni.
Tabela 2. Maksymalne dawki w zależności od masy ciała pacjentów
z zapaleniem płuc wywołanym przez Pneumocystis carinii:
Masa ciała
[kg]
|
Dawka syropu co 6 godzin
|
łyżeczki miarowe 5 ml
|
ml
|
8
|
1
|
5
|
16
|
2
|
10
|
24
|
3
|
15
|
32
|
4
|
20
|
40
|
5
|
25
|
48
|
6
|
30
|
64
|
8
|
40
|
80
|
10
|
50
|
W profilaktyce zapalenia płuc wywołanego przez Pneumocystis
carinii zalecana dawka u młodzieży i dorosłych to 4 łyżeczki
miarowe syropu Bactrim raz na dobę. Wyniki badania przeprowadzonego
u pacjentów zakażonych wirusem HIV wskazują również na skuteczność
zastosowania dawki odpowiadającej 2 łyżeczkom miarowym syropu
Bactrim raz na dobę. Nie określono optymalnej dawki profilaktycznej
produktu.
U dzieci, w profilaktyce zapalenia płuc wywołanego przez
Pneumocystis carinii, zalecana dawka dobowa wynosi 750 mg/m2
pc./dobę sulfametoksazolu z 150 mg/m2 pc./dobę trimetoprimu
podzielonych na dwie równe dawki, przez kolejne 3 dni w tygodniu.
Całkowita dawka dobowa nie powinna przekroczyć 1600 mg
sulfametoksazolu i 320 mg trimetoprimu.
Tabela 3. Dawki produktu Bactrim (200 mg + 40 mg) syrop zalecane
u dzieci w profilaktyce zapalenia płuc wywołanego przez
Pneumocystis carinii:
Powierzchnia ciała
[m2]
|
Dawka co 12 godzin
|
łyżeczki miarowe 5 ml
|
ml
|
0,26
|
1
|
2,5
|
0,53
|
1
|
5
|
1,06
|
2
|
10
|
Dawkowanie u osób z niewydolnością nerek
Zalecany schemat dawkowania u pacjentów z niewydolnością
nerek:
Klirens kreatyniny > 30 ml/min: standardowe dawkowanie.
Klirens kreatyniny 15 ? 30 ml/min: połowa standardowej
dawki.
Klirens kreatyniny < 15 ml/min: nie zaleca się stosowania
produktu Bactrim.
Dawkowanie u osób w podeszłym wieku
U pacjentów w podeszłym wieku z prawidłową czynnością nerek
należy stosować takie dawki, jak zalecane u dorosłych.
Sposób podawania
Podanie doustne. Najkorzystniej jest przyjmować produkt po
posiłku z odpowiednią ilością płynów.
Bactrim - środki ostrożności
W razie pojawienia się wysypki skórnej lub innych ciężkich
działań niepożądanych, należy natychmiast przerwać stosowanie
leku.
Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania
produktu Bactrim u pacjentów, z ciężką alergią lub astmą oskrzelową
w wywiadzie.
Istnieje podwyższone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych o
dużym nasileniu:
- u osób w podeszłym wieku,
- w przypadku występowania chorób współistniejących np.:
zaburzenia czynności nerek i (lub) wątroby,
- w przypadku równoczesnego przyjmowania innych leków
(ryzyko może zależeć od dawki i czasu trwania leczenia).
Rzadko opisywano zakończone śmiercią przypadki związane z
wystąpieniem działań niepożądanych, takich jak: nieprawidłowości w
składzie krwi, ciężka postać wysiękowa rumienia wielopostaciowego
(zespół Stevensa?Johnsona), martwica toksyczno-rozpływna naskórka
(zespół Lyell?a) i piorunująca martwica wątroby.
W celu zminimalizowania ryzyka reakcji niepożądanych, leczenie
produktem Bactrim powinno trwać jak najkrócej, szczególnie w
przypadku osób w podeszłym wieku.
W przypadku niewydolności nerek dawkę należy odpowiednio
dostosować (patrz punkt 4.2).
Należy wykonywać regularne badania krwi u pacjentów poddawanych
przedłużonemu leczeniu produktem Bactrim. W przypadku znaczącego
zmniejszenia się wartości któregokolwiek z elementów krwi, należy
przerwać podawanie produktu Bactrim.
Poza wyjątkowymi sytuacjami, nie zaleca się stosowania produktu
Bactrim u pacjentów z poważnymi zaburzeniami hematologicznymi.
Odnotowano przypadki pancytopenii u pacjentów, którzy
przyjmowali ko-trimoksazol (patrz punkt 4.3 i 4.5).
Hematologiczne objawy niepożądane związane z niedoborem kwasu
foliowego mogą wystąpić u osób w podeszłym wieku, u pacjentów z
wcześniej istniejącym niedoborem kwasu foliowego lub u pacjentów z
niewydolnością nerek. Objawy te ustępują po podaniu kwasu
folinowego.
Podczas długotrwałego leczenia produktem Bactrim (szczególnie u
pacjentów z niewydolnością nerek) należy regularnie wykonywać
badania moczu oraz czynności nerek. Podczas leczenia należy
zapewnić odpowiednią podaż płynów oraz diurezę, aby zapobiec
krystalurii.
W związku z możliwością wystąpienia hemolizy, nie należy
stosować produktu Bactrim u pacjentów z niedoborem G6PD, z
wyjątkiem absolutnej konieczności. W takim wypadku należy podawać
wyłącznie minimalne dawki leku.
Stwierdzono, że trimetoprim zaburza metabolizm fenyloalaniny.
Nie ma to istotnego znaczenia u chorych na fenyloketonurię
stosujących odpowiednią dietę.
Podobnie jak w przypadku innych leków zawierających sulfonamidy
zaleca się ostrożność podczas leczenia pacjentów z porfirią i
zaburzeniami czynności tarczycy.
Pacjenci należący do grupy ?osób wolno acetylujących? mogą mieć
większą skłonność do indywidualnej nadwrażliwości na sulfonamidy
(zjawisko idiosynkrazji).
Lek zawiera sorbitol. Nie należy go stosować u pacjentów z
rzadko występującą dziedziczną nietolerancją fruktozy.
Bactrim - przedawkowanie
Objawy
Wśród objawów ostrego przedawkowania mogą wystąpić
nudności, wymioty, biegunka, ból głowy, zawroty głowy, zaburzenia
umysłowe i wzrokowe; w ciężkich przypadkach mogą wystąpić
krystaluria, krwiomocz i bezmocz.
W przypadku przewlekłego przedawkowania może
dochodzić do zahamowania czynności szpiku, objawiającego się
trombocytopenią lub leukopenią, a także innymi nieprawidłowościami
w obrazie krwi wynikającymi z niedoboru kwasu folinowego.
Leczenie
W zależności od objawów, należy wdrożyć postępowanie
zapobiegające dalszemu wchłanianiu leku, zwiększyć wydalanie
nerkowe poprzez stosowanie diurezy wymuszonej (alkalizacja moczu
zwiększa wydalanie sulfametoksazolu), zastosować hemodializę
(uwaga! dializa
otrzewnowa nie jest skuteczna), kontrolować obraz krwi i stężenie
elektrolitów. W razie pojawienia się żółtaczki lub znacznych
nieprawidłowości w składzie krwi konieczne jest zastosowanie
odpowiedniego leczenia. Może być wskazane domięśniowe podawanie 3-6
mg folinianu wapnia przez 5-7 dni w celu przeciwdziałania wpływowi
trimetoprimu na hemopoezę.
Bactrim - przeciwwskazania
Bactrim jest bezwzględnie przeciwwskazany:
- u pacjentów z nadwrażliwością na dowolny ze składników
produktu (substancje czynne lub pomocnicze);
- u pacjentów z istotnym uszkodzeniem miąższu wątroby;
- u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek, kiedy nie
można monitorować stężenia leku w osoczu krwi;
- w skojarzeniu z dofetylidem (patrz punkt 4.5);
- u dzieci do 6. tygodnia życia.
Bactrim - działania niepożądane
W zalecanych dawkach Bactrim jest z reguły dobrze tolerowany.
Najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi są wysypki
skórne i zaburzenia żołądkowo-jelitowe.
Poniżej zastosowano następujące kryteria określające częstość
występowania:
bardzo często ≥1/10, często ≥1/100 i < 1/10, niezbyt często
≥1/1000 i < 1/100, rzadko ≥1/10 000
i < 1/1000, bardzo rzadko < 1/10 000).
Zakażenia i zarażenia
pasożytnicze
Bardzo rzadko: zgłaszano przypadki zakażeń grzybiczych,
takich jak kandydoza.
Zaburzenia krwi i
układu chłonnego
Rzadko: większość obserwowanych zmian hematologicznych
przebiegała łagodnie, bezobjawowo i ustępowała po odstawieniu leku.
Najczęściej obserwowanymi zmianami były leukopenia,
granulocytopenia i trombocytopenia.
Bardzo rzadko: agranulocytoza, niedokrwistość
(megaloblastyczna, hemolityczna, autoimmunologiczna, aplastyczna),
pancytopenia, methemoglobinemia.
Zaburzenia układu
immunologicznego
Bardzo rzadko: reakcje nadwrażliwości. Podobnie jak w
przypadku stosowania innych leków, u pacjentów nadwrażliwych na
składniki produktu, mogą pojawić się reakcje alergiczne: np.
gorączka, obrzęk naczynioruchowy, reakcje anafilaktoidalne oraz
choroba posurowicza.
Opisywano występowanie nacieków płucnych podobnych do tych,
które pojawiają się w przypadku eozynofilowego lub alergicznego
zapalenia pęcherzyków płucnych. Objawiać się one mogą kaszlem,
skróceniem oddechu (zadyszka). Jeśli podobne objawy wystąpią lub
nieoczekiwanie nastąpi ich nasilenie, należy ponownie ocenić stan
pacjenta i rozważyć przerwanie leczenia produktem Bactrim.
Dodatkowo zgłaszano przypadki guzkowego zapalenia tętnic oraz
alergicznego zapalenia mięśnia sercowego.
Zaburzenia metabolizmu
i odżywiania
Bardzo rzadko: duże dawki trimetoprimu, jakie stosuje się
w leczeniu zapalenia płuc wywoływanego przez Pneumocystis
carinii, indukują u znacznej liczby pacjentów postępujące
zwiększenie stężenia potasu w surowicy, ustępujące po przerwaniu
leczenia. Trimetoprim, nawet po zastosowaniu w standardowych
dawkach, może spowodować hiperkaliemię u pacjentów z zaburzeniami
metabolizmu potasu, z niewydolnością nerek lub przyjmujących
produkty lecznicze zwiększające stężenie potasu. Uzasadnione jest
więc dokładne kontrolowanie stężenia potasu we krwi.
Notowano przypadki hiponatremii. Notowano przypadki hipoglikemii
u osób niechorujących na cukrzycę leczonych ko-trimoksazolem,
występującej zwykle po kilku dniach leczenia (patrz punkt 4.5). Na
szczególne ryzyko narażeni są pacjenci z zaburzoną czynnością
nerek, chorobami wątroby, niedożywieni lub otrzymujący duże dawki
ko‑trimoksazolu.
Zaburzenia
psychiczne
Bardzo rzadko: pojedyncze przypadki wystąpienia
omamów.
Zaburzenia układu
nerwowego
Bardzo rzadko: neuropatie (w tym neuropatia obwodowa i
parestezje). Zgłaszano przypadki aseptycznego zapalenia opon
mózgowo-rdzeniowych lub objawów rzekomooponowych, ataksji, drgawek,
szumów usznych i zawrotów głowy.
Zaburzenia
oka
Bardzo rzadko: zapalenie błony naczyniowej oka.
Zaburzenia żołądka i
jelit
Często: nudności (z wymiotami lub bez).
Rzadko: zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie
języka, biegunka.
Bardzo rzadko: rzekomobłoniaste zapalenie jelit i
okrężnicy.
Donoszono o przypadkach ostrego zapalenia trzustki. Niektóre z
nich występowały u pacjentów z ciężkimi chorobami, w tym u chorych
na AIDS.
Zaburzenia wątroby i
dróg żółciowych
Bardzo rzadko: zapalenie wątroby, podwyższenie aktywności
aminotransferaz i stężenia bilirubiny,cholestaza, martwica wątroby
oraz pojedyncze przypadki zespołu zanikania przewodów
żółciowych.
Zaburzenia skóry i
tkanki podskórnej
Często: reakcje skórne, wykazujące na ogół niewielkie
nasilenie i szybko ustępujące po odstawieniu leku.
Bardzo rzadko: nadwrażliwość na światło (podobnie jak w
przypadku innych leków zawierających sulfonamidy), rumień
wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, martwica
toksyczno-rozpływna naskórka (zespół Lyell?a), plamica i choroba
Schönleina?Henocha.
Zaburzenia
mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
Bardzo rzadko: bóle stawów i bóle mięśni, pojedyncze
przypadki rabdomiolizy.
Zaburzenia nerek i
dróg moczowych
Bardzo rzadko: zaburzenie czynności nerek, śródmiąższowe
zapalenie nerek, zwiększone stężenie azotu mocznikowego krwi (BUN),
zwiększone stężenie kreatyniny w surowicy i krystaluria.
Sulfonamidy, w tym Bactrim, mogą powodować zwiększoną diurezę,
szczególnie u pacjentów z obrzękiem pochodzenia sercowego.
Bezpieczeństwo
stosowania u pacjentów zakażonych wirusem HIV
Rodzaje zdarzeń niepożądanych w tej grupie pacjentów są podobne
do występujących w ogólnej populacji pacjentów leczonych produktem
leczniczym Bactrim. Niektóre zdarzenia niepożądane mogą występować
jednak częściej i mieć inny obraz kliniczny.
Różnice te dotyczą następujących układów i narządów:
Zaburzenia krwi i
układu chłonnego:
Bardzo często: leukopenia, granulocytopenia i
trombocytopenia.
Zaburzenia metabolizmu
i odżywiania
Bardzo często: hiperkaliemia.
Niezbyt często: hiponatremia, hipoglikemia.
Zaburzenia żołądka i
jelit
Bardzo często: jadłowstręt, nudności z wymiotami lub bez,
biegunka.
Zaburzenia wątroby i
dróg żółciowych
Częstość nieznana: zwiększenie aktywności
aminotransferaz.
Zaburzenia skóry i
tkanki podskórnej
Bardzo często: wysypka plamisto-grudkowa, zwykle ze
świądem.
Zaburzenia ogólne i
stany w miejscu podania
Bardzo często: gorączka, zwykle z pojawieniem się wysypki
plamisto-grudkowej.
Bactrim - ciąża i karmienie piersią
Ciąża
Wyniki obserwacji kobiet w ciąży, przegląd literatury oraz
spontaniczne zgłoszenia dotyczące malformacji wykazały, że Bactrim
nie powoduje znaczącego ryzyka teratogenności u ludzi.
Ponieważ zarówno trimetoprim, jak i sulfametoksazol przenikają
barierę łożyska i mogą wpływać na metabolizm kwasu foliowego,
zastosowanie produktu Bactrim w ciąży można rozważyć jedynie w
przypadkach, gdy spodziewane korzyści z leczenia przeważają nad
potencjalnym ryzykiem dla płodu. W takim przypadku zaleca się
podawanie pacjentce również kwasu foliowego w dawce 5 mg na dobę.
W miarę możliwości należy unikać stosowania produktu Bactrim w
ostatnim okresie ciąży ze względu na ryzyko wystąpienia żółtaczki
jąder podkorowych mózgu u noworodka.
Laktacja
Zarówno trimetoprim, jak i sulfametoksazol przenikają do mleka
kobiecego.
Chociaż ilość leku przyjmowana przez dziecko karmione mlekiem
leczonej ko-trimoksazolem matki jest niewielka, należy rozważyć
ryzyko dla dziecka (żółtaczka jąder podkorowych mózgu,
nadwrażliwość) wobec oczekiwanych korzyści terapeutycznych dla
matki.
Bactrim - prowadzenie pojazdów
Brak danych.
Komentarze