Atenolol Sanofi 50

Atenolol Sanofi 50 - dawkowanie

Dawka powinna być ustalona indywidualnie, zależnie od stanu klinicznego pacjenta i
wartości ciśnienia tętniczego oraz tętna; leczenie rozpoczyna się od najmniejszej dawki
początkowej.

Dorośli:

Nadciśnienie tętnicze:

Początkowa dawka wynosi 50 mg na dobę, następnie można zwiększyć dawkę do 100 mg na
dobę, podawane w jednej dawce dobowej lub w dawkach podzielonych.
Działanie terapeutyczne uzyskuje się po 1 do 2 tygodni stosowania produktu leczniczego.
Dodatkowe obniżenie ciśnienia krwi można osiągnąć przez stosowanie atenololu z innymi
lekami obniżającymi ciśnienie krwi, na przykład z lekami moczopędnymi.

Dławica piersiowa:

Stosuje się od 50 mg do 100 mg atenololu na dobę, w jednej dawce dobowej lub w dawkach
podzielonych. Zwiększenie dawki nie powoduje nasilenia działania terapeutycznego.

U pacjentów z dławicą piersiową nie należy nagle przerywać podawania atenololu, gdyż
może to spowodować nasilenie bólów dławicowych, a nawet wystąpienie świeżego zawału
serca.

Zaburzenia rytmu serca z szybka czynnością serca:

Początkowa dawka atenololu wynosi 2,5 mg podawanego we wstrzyknięciu dożylnym w
ciągu 2,5 minuty (tzn.1mg/1min). Dawka 2,5 mg może być powtórzona w 5 minutowych
odstępach aż do uzyskania spodziewanego działania terapeutycznego do dawki maksymalnej
10 mg. W infuzji dożylnej atenolol stosowany jest w dawce 0,15 mg/kg masy ciała przez 20
minut. Jeśli konieczne, iniekcje lub infuzje dożylne można powtarzać co 12 godzin. Po
uzyskaniu kontroli zaburzeń rytmu serca po podaniu dożylnym atenololu konieczna jest
kontynuacja leczenia lekiem doustnym w dawce od 50 mg do 100 mg raz na dobę.

Zawał mięśnia sercowego:

Pacjentom wymagającym dożylnego leczenia beta-adrenolitykami, podaje się atenolol w
dawce 5 mg do 10 mg w powolnym wstrzyknięciu dożylnym (1 mg/1min) w ciągu 12
godzinach od wystąpienia bólu w klatce piersiowej. Po dożylnym podaniu i w przypadku
braku objawów niepożądanych leczenie jest kontynuowane przez podanie doustne atenololu
w dawce 50 mg po 15 minutach od podania dożylnego, a następnie po 12 godzinach od
podania atenololu dożylnie w dawce 50 mg i dawce 100 mg na dobę po następnych 12
godzinach.

Jeżeli wystąpią objawy niepożądane - zwolnienie rytmu serca i (lub) niedociśnienie tętnicze
lub inne, leczenie atenololem powinno być przerwane.

Dawkowanie w niewydolności nerek:

U pacjentów z niewydolnością nerek dawkę atenololu należy zmniejszyć.
Nie zaobserwowano kumulacji atenololu u pacjentów, z klirensem kreatyniny większym niż
35 ml/min/1,73 m2 (wartość prawidłowa wynosi 100 -150 ml/min/1,73 m2). U pacjentów z
klirensem kreatyniny 15-35 ml/min/1,73 m2 (odpowiednio do stężenia kreatyniny 300-600
mikromoli/litr) dawka doustna powinna wynosić 50 mg na dobę a dawka dożylna 10 mg co
2 dni,

U pacjentów z klirensem kreatyniny mniejszym niż 15 ml/min/1,73 m2 (odpowiednio do
stężenia kreatyniny powyżej 600 mikromoli/litr) dawka doustna powinna wynosić
25 mg na dobę lub 50 mg co drugi dzień.

Pacjenci dializowani powinni otrzymać dawkę 50 mg doustnie po każdej dializie; leczenie
powinno być przeprowadzane w warunkach szpitalnych ze względu na możliwość
wystąpienia znacznego obniżenia ciśnienia krwi.

Pacjenci w podeszłym wieku:

Może być konieczne zmniejszenie dawki, szczególnie w przypadku współistnienia
niewydolności nerek.

Dzieci:

Ze względu na brak doświadczenia w stosowaniu atenololu u dzieci nie zaleca się stosowania
produktu leczniczego w tej grupie wiekowej.

Atenolol Sanofi 50 - środki ostrożności

-Atenololu, tak jak innych beta-adrenolityków nie należy odstawiać nagle [może to wywołać
zwiększenie ciśnienia tętniczego, nasilenie objawów dławicy piersiowej i (lub) zaburzenia
rytmu serca].

Dawka produktu leczniczego powinna być stopniowo zmniejszana w ciągu 7 do 14 dni.
Pacjenci, szczególnie z chorobą niedokrwienną serca powinni być w tym czasie obserwowani.
-W przypadku pacjentów zakwalifikowanych do zabiegu chirurgicznego, decyzję o
zaprzestaniu leczenia beta-adrenolitykiem należy podjąć co najmniej 24 godziny przed
zabiegiem chirurgicznym. Ocena ryzyka i korzyści powinna być podejmowana indywidualnie
dla każdego pacjenta. W przypadku kontynuowania leczenia atenololem należy zastosować
leki anestezjologiczne o niewielkim ujemnym działaniu inotropowym, aby zmniejszyć ryzyko
wystąpienia działania kardiodepresyjnego. Podanie dożylne atropiny zmniejsza ryzyko reakcji
ze strony nerwu błędnego.

-Chociaż podanie atenololu jest przeciwwskazane w niewyrównanej niewydolności serca,
produkt leczniczy może być stosowany z zachowaniem ostrożności u pacjentów, u których
niewydolność serca jest wyrównana. Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z
małą rezerwą sercową.

-Atenolol może zwiększyć częstość i czas trwania napadów w dławicy piersiowej u pacjentów
z dławicą piersiową Printzmetala z powodu braku działania alfa-receptorów pośredniczących
w skurczu naczyń wieńcowych. Atenolol jest beta i selektywnym beta-adrenolitykiem i w
związku z tym musi być stosowany z zachowaniem szczególnej ostrożności.
-Atenolol jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężkim zaburzeniem obwodowego krążenia
tętniczego (patrz punkt.4.3). Produkt leczniczy może również nasilać mniej zaawansowaną
niewydolność obwodowego krążenia tętniczego.

-Należy zachować dużą ostrożność w przypadku pacjentów z blokiem serca I stopnia.

-Cukrzyca: atenolol może nasilać działanie leków przeciwcukrzycowych, a także maskować

objawy hipoglikemii np. tachykardię. Wskazana jest regularna kontrola stężenia glukozy,

szczególnie w cukrzycy chwiejnej.

-Łuszczyca: atenolol może nasilać objawy łuszczycy.

-Produkt leczniczy może maskować objawy nadczynności tarczycy.

-W rzadkich przypadkach na skutek działania farmakologicznego dochodzi do zwolnienia

akcji serca (tętno spoczynkowe do 50-55 uderzeń na minutę), w takim przypadku należy

zmniejszyć dawkę.

-Atenolol może zwiększać wrażliwość na alergeny i nasilać reakcję anafilaktyczną u
pacjentów, u których występowały takie reakcje w przeszłości. Tacy pacjenci mogą nie
reagować na zwykle stosowaną dawkę adrenaliny.

-Ostrożnie należy stosować lek u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, zaleca się
dostosowanie dawkowania u tych pacjentów w zależności od wartości klirensu kreatyniny.

-Ostrożnie stosować u pacjentów w podeszłym wieku. Leczenie należy rozpocząć od
najmniejszej dawki.

-Nie należy stosować u pacjentów z odwracalną obturacją dróg oddechowych chyba, że jest to
bezwzględnie konieczne. W takiej sytuacji należy zachować ostrożność.

- U pacjentów z astmą oskrzelową może wystąpić zwiększenie oporów oddechowych, objawy
ustępują po zastosowaniu leków rozszerzających oskrzela takich jak salbutamol lub
izoprenalina.

-U pacjentów z guzem chromochłonnym przed zastosowaniem atenololu należy zastosować
lek alfa-adrenolityczny.

Atenolol Sanofi 50 - przedawkowanie

W wyniku przedawkowania atenololu mogą wystąpić następujące objawy:

zwolnienie czynności serca, nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego, ostra niewydolność

serca, skurcz oskrzeli.

Pacjenta należy umieścić w szpitalu i bardzo dokładnie obserwować. Należy zastosować
leczenie objawowe.

Po zatruciu ostrym w celu zapobieżenia wchłaniania leku z przewodu pokarmowego należy
wykonać płukanie żołądka, podać węgiel aktywowany i leki przeczyszczające.

Można zastosować transfuzję osocza w celu leczenia niedociśnienia tętniczego lub wstrząsu.
Należy rozważyć zastosowanie hemodializy i hemoperfuzji.

Nasilona bradykardia powinna być leczona przez zastosowanie atropiny 1 mg do 2 mg
dożylnie i (lub) stymulatora serca. Jeśli wymaga tego sytuacją, leczenie powinno być
kontynuowane przez podanie dożylne 10 mg glukagonu. W zależności od reakcji, glukagon
może być podawany w dawce I mg do 10 mg na godzinę. Zamiast glukagonu można
podawać dobutaminę.

Skurcz oskrzeli zwykle ustępuje po zastosowaniu leków rozszerzających oskrzela.