Aromasin

Aromasin - przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą, u kobiet przed menopauzą, jak również u kobiet w ciąży lub karmiących piersią.

Aromasin - działania niepożądane

We wszystkich badaniach klinicznych, w których stosowano Aromasin w standardowej dawce dziennej wynoszącej 25 mg, produkt był ogólnie dobrze tolerowany, a występujące działania niepożądane miały nasilenie łagodne do umiarkowanego. 

Z powodu działań niepożądanych leczenie przerwało 7,4% pacjentek z wczesnym rakiem piersi, otrzymujących leczenie uzupełniające produktem Aromasin, po początkowym leczeniu uzupełniającym tamoksyfenem. Najczęstszymi działaniami niepożądanymi były: uderzenia gorąca (22%), bóle stawów (18%) i zmęczenie (16%). 

Odsetek pacjentek, u których przerwano leczenie z powodu działań niepożądanych, w całkowitej populacji pacjentek z zaawansowanym rakiem piersi wyniósł 2,8%. Z kolei u chorych z zaawansowanym rakiem piersi najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi były: uderzenia gorąca (14%) i nudności (12%).

Większość działań niepożądanych można przypisać zmniejszeniu stężenia estrogenów (np. uderzenia gorąca).

Działania niepożądane zgłaszane w badaniach klinicznych oraz po wprowadzeniu produktu do obrotu zostały wymienione poniżej według klasyfikacji układów i narządów oraz częstości występowania. Częstość występowania jest zdefiniowana jako:

bardzo często (≥ 1/ 10),

często (≥1/100 do < 1/10),

niezbyt często (≥1/1 000 do < 1/100),

rzadko (≥1/10 000 do < 1/1 000),

bardzo rzadko  (< 1/10 000),

częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych). 

Zaburzenia krwi i układu chłonnego:

Bardzo często: leukopenia ^(**)

Często: trombocytopenia ^(**)

Nieznana: zmniejszenie liczby limfocytów we krwi ^(**)

Zaburzenia układu immunologicznego:

Niezbyt często: nadwrażliwość

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania:

Często: jadłowstręt

Zaburzenia psychiczne:

Bardzo często: depresja, bezsenność

Zaburzenia układu nerwowego:

Bardzo często: bóle głowy, zawroty głowy

Często: zespół cieśni kanału nadgarstka, parestezje

Rzadko: senność

Zaburzenia naczyniowe:

Bardzo często: uderzenia gorąca

Zaburzenia żołądka i jelit:

Bardzo często: bóle brzucha, nudności

Często: wymioty, biegunka, zaparcia, dyspepsja

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych:

Bardzo często: zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi, zwiększenie stężenia fosfatazy zasadowej we krwi Rzadko: zapalenie wątroby, cholestatyczne zapalenie wątroby

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:

Bardzo często: zwiększona potliwość

Często: łysienie, wysypka, pokrzywka, świąd

Rzadko: ostra uogólniona osutka krostkowa

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej:

Bardzo często: bóle stawów i bóle mięśniowo-szkieletowe ^(*)

Często: złamania, osteoporoza

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania:

Bardzo często: ból, uczucie nadmiernego zmęczenia

Często: obrzęki obwodowe, osłabienie

(*) W tym: ból stawów, a rzadziej bóle kończyn, choroba zwyrodnieniowa stawów, ból kręgosłupa, zapalenie stawów, ból mięśni i sztywność stawów.

(**)  U pacjentek z zaawansowanym rakiem piersi rzadko stwierdzano trombocytopenię i leukopenię. U około 20% pacjentek otrzymujących produkt Aromasin obserwowano sporadyczne zmniejszenie liczby limfocytów we krwi, szczególnie nasilone u osób z limfopenią występującą przed leczeniem. Średnia liczba limfocytów u tych pacjentek nie zmieniała się jednak znacząco w czasie. Nie odnotowano też zwiększenia częstości współwystępujących zakażeń wirusowych. Tego typu działań nie obserwowano u pacjentek leczonych we wczesnych stadiach rozwoju raka piersi.

W tabeli poniżej przedstawiono częstość określonych zdarzeń niepożądanych i chorób, bez względu na ich przyczyny, w badaniu wczesnego raka piersi (Intergroup Exemestane Study, IES), stwierdzonych u pacjentek w trakcie leczenia i do 30 dni po jego zakończeniu.

W badaniu IES częstość występowania zmian niedokrwiennych serca w ramieniu z eksemestanem i tamoksyfenem wyniosła odpowiednio 4,5% wobec 4,2%. Nie zaobserwowano znaczących różnic w zakresie częstości występowania powikłań kardiologicznych dla eksemestanu w porównaniu z tamoksyfenem, takich jak nadciśnienie tętnicze (odpowiednio 9,9% wobec 8,4%), zawał mięśnia sercowego (odpowiednio 0,6% wobec 0,2%) i niewydolność serca (odpowiednio 1,1% wobec 0,7%).

W badaniu IES, eksemestan był związany z częstszym występowaniem hipercholesterolemii w porównaniu z tamoksyfenem (3,7% wobec 2,1%).

W oddzielnym, z podwójnie ślepą próbą, randomizowanym badaniu, obejmującym kobiety w wieku po menopauzie, z wczesnym rakiem piersi o niskim ryzyku, leczone eksemestanem (N=73) lub otrzymujące placebo (N=73) przez 24 miesiące, stężenie cholesterolu HDL w surowicy zmniejszyło się średnio o 7–9% w grupie otrzymującej eksemestan, a zwiększyło się o 1% w grupie otrzymującej placebo. Stwierdzono również zmniejszenie stężenia apolipoproteiny A1 o 5–6% w grupie otrzymującej eksemestan, w porównaniu z jego zmniejszeniem o 0–2% w grupie otrzymującej placebo. W obu grupach wpływ na inne analizowane parametry lipidowe [cholesterol całkowity, cholesterol LDL, triglicerydy, apolipoproteina B i lipoproteina (a)] był bardzo podobny. Znaczenie kliniczne tych wyników nie jest wyjaśnione.

W badaniu IES zaobserwowano wyższą częstość występowania wrzodów żołądka w ramieniu z eksemestanem w porównaniu do ramienia z tamoksyfenem (odpowiednio 0,7% wobec < 0,1%). Większość pacjentów otrzymujących eksemestan, u których stwierdzono wrzód żołądka, przyjmowała jednocześnie niesteroidowe leki przeciwzapalne lub zgłaszała wcześniej przebytą chorobę wrzodową żołądka.