Antithrombin III Baxter - opis
Niedobór antytrombiny może być wrodzony albo nabyty w przebiegu
wielu zaburzeń klinicznych. Nabyty niedobór antytrombiny może być
wynikiem zarówno nadmiernego zużycia lub utraty białek, lub też
upośledzonej syntezy antytrombiny.
Podawanie Antithrombin III NF Baxter jest wskazane u pacjentów z
aktywnością osoczową antytrombiny poniżej 70% normy, w profilaktyce
i leczeniu zaburzeń zakrzepowych i zakrzepowo-zatorowych. Wlewy
antytrombiny mogą mieć szczególnie istotne znaczenie w
następujących przypadkach klinicznych:
• zabiegi chirurgiczne, ciąża i poród u pacjentów z
wrodzonym niedoborem antytrombiny; brak lub
niewystarczająca reakcja na heparynę;
• istniejące lub zagrażające rozsiane wykrzepianie
wewnątrznaczyniowe (np. uraz wielonarządowy, powikłania septyczne,
wstrząs, stan przedrzucawkowy i inne zaburzenia związane z ostrą
koagulopatią „ze zużycia”);
• istnieniejące lub zagrażające zakrzepy u
pacjentów z zespołem nerczycowym lub chorobami zapalnymi jelit;
• interwencja chirurgiczna lub krwotok u pacjentów
z ciężką niewydolnością wątroby, zwłaszcza u pacjentów leczonych
koncentratami czynników krzepnięcia.
Antithrombin III Baxter - skład
Ludzka antytrombina III pochodząca z osocza.
Antithrombin III NF Baxter występuje w postaci proszku i
rozpuszczalnika do sporządzania roztworu do infuzji zawierającego
nominalnie 500 j.m. (lub 1000 j.m.) antytrombiny pochodzącej z
ludzkiego osocza na fiolkę.
Po rozpuszczeniu w 10 ml (lub 20 ml) wody do wstrzykiwań produkt
zawiera około 50 j.m./ml (500 j.m./10 ml lub 1000 j.m./20 ml)
ludzkiej antytrombiny pochodzącej z osocza.
Moc leku (j.m.) jest określona metodą chromogenną zgodnie z
Farmakopeą Europejską. Aktywność swoista Antithrombin III NF Baxter
wynosi co najmniej 3 j.m. antytrombiny/mg białka osocza.
Ten produkt leczniczy zawiera około 3,77 mg sodu na ml.
Antithrombin III Baxter - dawkowanie
Leczenie powinno być prowadzone pod nadzorem lekarza, z
doświadczeniem w leczeniu pacjentów z niedoborem antytrombiny.
Dawkowanie
We wrodzonym niedoborze antytrombiny dawka powinna być
indywidualnie dobrana dla każdego pacjenta i uwzględniać wywiad
rodzinny w kierunku incydentów zakrzepowozatorowych, aktualne
czynniki ryzyka oraz wyniki badań laboratoryjnych.
Dawkowanie i czas trwania terapii substytucyjnej w nabytym
niedoborze zależy od poziomu antytrombiny w osoczu, obecności
objawów zwiększonego zużycia, przyczyny zaburzenia oraz ciężkości
stanu klinicznego pacjenta. W każdym przypadku wielkość dawki oraz
częstotliwość jej podawania należy określić na podstawie wyników
laboratoryjnych oraz oceny stanu klinicznego pacjenta i odpowiedzi
na leczenie.
Liczba podawanych jednostek antytrombiny jest wyrażona w
jednostkach międzynarodowych (j.m., ang. International Units -
IU ), które odnoszą się do aktualnego standardu WHO dla
antytrombiny. Aktywność antytrombiny w osoczu jest wyrażona zarówno
procentowo (w odniesieniu do normalnego ludzkiego osocza)lub w
jednostkach międzynarodowych (odnoszących się do Międzynarodowego
Standardu antytrombiny w osoczu).
Aktywność jednej jednostki międzynarodowej (j.m.) antytrombiny
odpowiada ilości antytrombiny w jednym ml normalnego ludzkiego
osocza. Obliczenie wymaganej dawki antytrombiny oparte jest na
danych empirycznych, że podanie 1 jednostki międzynarodowej (j.m.)
antytrombiny na kilogram masy ciała powoduje wzrost aktywności
antytrombiny w osoczu o około 2%.
Dawka początkowa jest wyliczana przy pomocy następującego
wzoru:
Wymagana ilość jednostek = masa ciała (kg) x (Poziom docelowy
– obecna aktywność antytrombiny [%]) x 0,5
Początkowa docelowa aktywność antytrombiny w osoczu zależy od
oceny stanu klinicznego pacjenta. Po ustaleniu wskazania do
substytucji antytrombiny, pojedyncza dawka powinna zapewniać
osiągnięcie docelowej aktywności antytrombiny w osoczu oraz
następnie utrzymanie jej prawidłowego poziomu. Wielkość podawanej
dawki należy wyznaczać i kontrolować na podstawie pomiarów
aktywności antytrombiny, które powinny być wykonywane co najmniej
dwa razy na dobę do czasu ustabilizowania się stanu pacjenta, a
następnie jeden raz dziennie, najlepiej na krótko przed kolejnym
wlewem. Korekcja dawki powinna uwzględniać zarówno zwiększoną
konsumpcję antytrombiny, jak i wyniki laboratoryjne i objawy
kliniczne. Podczas leczenia aktywność antytrombiny powinna być
utrzymywana na poziomie powyżej 80%, chyba, że przesłanki kliniczne
będą wymagać innego, skutecznego poziomu.
Przeciętna dawka początkowa w niedoborze wrodzonym wynosi 30-50
j.m./kg.
Następnie, dawka i częstość podawania, jak również czas trwania
leczenia powinny być dostosowane do wyników laboratoryjnych oraz
stanu klinicznego pacjenta.
Dzieci i
młodzież
Nie ma wystarczających danych klinicznych, aby zalecać
stosowanie Antithrombin III NF Baxter u dzieci poniżej 6 roku
życia.
Sposób
podawania
Rozpuścić preparat według wskazówek podanych w punkcie 6.6.
Podawać dożylnie. Maksymalna prędkość wlewu wynosi 5 ml/min.
Antithrombin III Baxter - środki ostrożności
Jak w przypadku innych produktów leczniczych zawierających
białka stosowanych we wlewach dożylnych, podanie Antithrombin III
NF Baxter może wywołać reakcje nadwrażliwości typu alergicznego.
Podczas wlewu pacjenci muszą być ściśle monitorowani i starannie
obserwowani w kierunku wystąpienia jakichkolwiek objawów
niepożądanych. Należy poinformować pacjenta o wczesnych objawach
reakcji nadwrażliwości, takich jak: swędząca wysypka, uogólniona
pokrzywka, uczucie ucisku w klatce piersiowej, świszczący oddech,
obniżenie ciśnienia i wstrząs anafilaktyczny. Jeśli te objawy
wystąpią po podaniu leku, pacjent powinien skontaktować się z
lekarzem prowadzącym.
W przypadku wstrząsu, należy zastosować standardowe
leczenie.
Standardowe środki zapobiegania zakażeniom związanym z
zastosowaniem produktów leczniczych otrzymywanych z ludzkiej krwi
lub osocza obejmują selekcję dawców, badania przesiewowe
poszczególnych donacji i całych pul osocza w kierunku swoistych
markerów zakażenia i włączenie do procesu produkcji etapów
skutecznej inaktywacji/usuwania wirusów. Pomimo tego, nie można
całkowicie wykluczyć możliwości przeniesienia czynników zakaźnych
podczas podawania produktów leczniczych otrzymanych z ludzkiej krwi
lub osocza. Dotyczy to także wirusów nieznanych i nowo odkrytych
oraz innych patogenów.
Podejmowane środki uznawane są za skuteczne wobec wirusów
otoczkowych, takich jak HIV, HBV, HCV, a także wirusa
bezotoczkowego HAV. Podejmowane środki mogą mieć ograniczoną
wartość wobec wirusów bezotoczkowych, takich jak parwowirus B19.
Zakażenie parwowirusem B19 może być poważne w skutkach u kobiet w
ciąży (zakażenie płodu) i dla osób z niedoborem odporności lub
zwiększonym obrotem krwinek czerwonych (np. niedokrwistość
hemolityczna).
U pacjentów regularnie/ wielokrotnie przyjmujących produkty
ludzkiej antytrombiny osoczowej należy rozważyć odpowiednie
szczepienia ochronne (przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A
i B).
Zdecydowanie zaleca się, aby przy każdorazowym podaniu leku
Antithrombin III NF Baxter odnotowywać nazwę i numer serii
produktu, aby móc powiązać pacjenta z daną serią leku.
Ocena parametrów klinicznych i biologicznych w przypadku
równoczesnego podawania antytrombiny z heparyną:
• W celu ustalenia dawki heparyny i nie
dopuszczenia do nadmiernego zmniejszenia krzepliwości, należy
regularnie kontrolować aktywność antykoagulacyjną osocza (APPT i w
razie konieczności aktywność czynnika anty-FXa), w niewielkich
odstępach czasu, szczególnie w pierwszych minutach/godzinach po
rozpoczęciu stosowania antytrombiny.
• Codzienny pomiar poziomów antytrombiny, w celu
ustalenia pojedynczej dawki, z uwagi na ryzyko zmniejszenia
poziomów antytrombiny wskutek przedłużonego leczenia
niefrakcjonowaną heparyną.
Ten produkt leczniczy zawiera około 3,77 mg sodu na ml. Należy
wziąć to pod uwagę w przypadku pacjentów kontrolujących sód w
diecie.
Dzieci i młodzież
Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania Antithrombin III NF
Baxter u pacjentów pediatrycznych nie zostały ustalone w badaniach
klinicznych Baxter.
Antithrombin III Baxter - przedawkowanie
Jak dotąd nie odnotowano żadnych objawów przedawkowania
antytrombiny.
Antithrombin III Baxter - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na którykolwiek ze składników preparatu.
Trombocytopenia indukowana heparyną w wywiadzie.
Antithrombin III Baxter - działania niepożądane
Nadwrażliwość lub reakcje alergiczne, (które mogą obejmować
obrzęk naczynioruchowy, pieczenie i kłucie w miejscu podania wlewu,
dreszcze, uderzenia gorąca, uogólnioną pokrzywkę, ból głowy,
swędzącą wysypkę, obniżenie ciśnienia, senność, nudności, niepokój,
tachykardię, uczucie ucisku w klatce piersiowej, mrowienie,
wymioty, świszczący oddech) były obserwowane rzadko i mogą w
niektórych przypadkach przybrać obraz ciężkiej reakcji
anafilaktycznej (w tym wstrząsu anafilaktycznego).
W rzadkich przypadkach obserwowano gorączkę.
Rzadko obserwowano trombocytopenię (typ II), której mediatorem
były przeciwciała indukowane przez heparynę. Obserwowano również
obniżenie liczby trombocytów poniżej 100 000/µl lub zmniejszenie
liczby trombocytów o 50%.
Poniższa lista działań niepożądanych oparta jest na
doniesieniach, odnotowanych po wprowadzeniu Antithrombin III NF
Baxter na rynek, zgodnie z systemem klasyfikacji MedDRA, wraz z
zalecanym określeniem nasilenia, gdzie to możliwe.
Częstotliwość ich występowania określano według następujących
kryteriów: bardzo często (≥ 1/10); często (≥1/100 - < 1/10);
niezbyt często (≥1/1000 - < 1/100); rzadko (≥1/10000 - <
1/1000); bardzo rzadko (< 1/10000); nieznana (nie może być
określona na podstawie dostępnych danych).
Częstość działań
niepożądanych
|
|
Klasyfikacja układów i narządów wg
MedDRA
|
Określenie wg
MedDRA
|
Częstość
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
Drżenie
|
Nieznana
|
Zaburzenia naczyniowe
|
Uderzenia gorąca
|
Nieznana
|
Informacja dotycząca bezpieczeństwa w zakresie przenoszenia
wirusowych czynników zakaźnych - punkt Specjalne ostrzeżenia i
środki ostrożnosci dotyczące stosowania.
Komentarze