Andepin

Andepin - dawkowanie

Dawkowanie

Andepin podaje się doustnie.

W zaburzeniach depresyjnych zalecana jest dawka 20 mg fluoksetyny na dobę. Dawkowanie należy ponownie ocenić i dostosować w razie konieczności po upływie 3 do 4 tygodni od rozpoczęcia leczenia, a także później, jeśli uzna się to za właściwe ze względów klinicznych.

W nerwicy natręctw zalecana dawka wynosi 20 do 60 mg na dobę. Dawka początkowa w tym przypadku powinna wynosić 20 mg na dobę a po kilku tygodniach stosowania można ją zwiększyć do 60 mg na dobę – należy jednak uwzględnić ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Jeśli w ciągu 10 tygodni nie nastąpi poprawa stanu pacjenta, należy ponownie rozważyć zasadność leczenia fluoksetyną. Jeżeli uzyskano dobrą odpowiedź, można kontynuować leczenie dostosowując dawkę indywidualnie dla każdego pacjenta. Okresowo należy oceniać konieczność dalszego leczenia. Nie wykazano jednak długotrwałej skuteczności leczenia (powyżej 24 tygodni).

W bulimii zalecana dawka dobowa wynosi 60 mg. Nie wykazano długotrwałej skuteczności leczenia (powyżej 3 miesięcy).

Nie należy przekraczać dawki 80 mg fluoksetyny na dobę.

U pacjentów w podeszłym wieku na ogół dawka dobowa nie powinna być większa niż 40 mg. Maksymalna zalecana dawka wynosi 60 mg na dobę.

Należy rozważyć zastosowanie mniejszych dawek dobowych lub większe odstępy w przyjmowaniu dawek u pacjentów z niewydolnością wątroby. U pacjentów z niewydolnością nerek oraz leczonych dializą także należy rozpatrzyć możliwość zmniejszenia dawki albo częstości podawania (u osób leczonych dializą stężenie fluoksetyny i jej metabolitów we krwi jest podobne jak u zdrowych).

Dzieci

Fluoksetyna nie jest zalecana u dzieci.

Nie określono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności fluoksetyny u dzieci.

Sposób podawania

Fluoksetynę można podawać zarówno przed posiłkiem, w trakcie, jak i po posiłku. Należy uprzedzić pacjenta, że efekty działania występują zazwyczaj po paru tygodniach leczenia oraz że po zaprzestaniu przyjmowania leku, fluoksetyna i jej metabolit norfluoksetyna eliminowane są z organizmu przez parę tygodni.

Należy unikać nagłego odstawienia leku. W przypadku zakończenia leczenia fluoksetyną dawkę należy stopniowo zmniejszać w okresie co najmniej jednego do dwóch tygodni, aby ograniczać ryzyko reakcji odstawiennych.

Andepin - środki ostrożności

Notowano wystąpienie reakcji alergicznych – wysypek skórnych, reakcji anafilaktoidalnych oraz rzadziej zaburzeń układowych (obejmujących takie organy jak wątroba, nerki, skóra czy płuca) u osób nadwrażliwych na lek. W przypadku wystąpienia wysypki lub innych objawów alergicznych, których nie można powiązać z inną przyczyną, podawanie fluoksetyny należy przerwać. Fluoksetyna może spowodować drgawki. Jest to objaw niepożądany, który może wystąpić w przypadku większości leków przeciwdepresyjnych. Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z leczoną padaczką oraz u pacjentów z napadami drgawek w wywiadzie. Należy unikać podawania produktu pacjentom z padaczką oporną na leczenie przeciwpadaczkowe. Fluoksetynę należy stosować ze szczególną ostrożnością u pacjentów, którzy wykazywali kiedykolwiek stany maniakalne. Lek należy odstawić, gdy u pacjenta wystąpi faza maniakalna.

Fluoksetyna jest intensywnie metabolizowana w wątrobie i wydalana przez nerki. Należy rozważyć mniejsze dawki lub zmienić schemat dawkowania u pacjentów z niewydolnością wątroby. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (GFR< 10 ml/min) poddawanych dializie, po dwumiesięcznym podawaniu 20 mg fluoksetyny na dobę stężenie leku oraz jego metabolitów w osoczu nie różniło się znacząco od stężenia u osób zdrowych.

Badania kliniczne nie wykazały wpływu fluoksetyny na układ naczyniowo-sercowy u pacjentów z niewydolnością mięśnia sercowego. Jednakże w związku z ograniczeniem możliwości badań u osób z chorobami serca i braku wystarczających danych na ten temat, należy u tych pacjentów zachować ostrożność.

U chorych na cukrzycę stosujących fluoksetynę należy zlecić dodatkową kontrolę stężenia glukozy we krwi. Odnotowano przypadki hipoglikemii podczas terapii oraz przypadki hiperglikemii po zaprzestaniu przyjmowania leku. Diabetykom podczas kuracji fluoksetyną należy na nowo dostosować lub zmienić schemat dawkowania insuliny i (lub) doustnych leków przeciwcukrzycowych.

Zgłaszano przypadki krwawień w postaci wylewów podskórnych oraz rzadziej krwawień z narządów rodnych lub przewodu pokarmowego. Dlatego zalecana jest szczególna ostrożność u pacjentów przyjmujących fluoksetynę, u których wcześniej zaobserwowano takie objawy, a także u pacjentów przyjmujących inne leki, które powodują podobne działania niepożądane.

U pacjentów przyjmujących fluoksetynę może wystąpić zmniejszenie masy ciała.

Samobójstwo, myśli samobójcze lub kliniczne nasilenie choroby

Depresja związana jest ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia myśli samobójczych, samookaleczenia oraz samobójstwa. Ryzyko to utrzymuje się do czasu uzyskania pełnej remisji. Ponieważ poprawa może nie nastąpić w ciągu kilku pierwszych tygodni leczenia lub dłużej, pacjentów należy poddać ścisłej obserwacji do czasu wystąpienia poprawy. Z doświadczeń klinicznych wynika, że ryzyko samobójstwa może zwiększyć się na wczesnym etapie powrotu do zdrowia.

Inne zaburzenia psychiczne, w których przepisywana jest fluoksetyna, mogą być również związane ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia zachowań samobójczych. Ponadto zaburzenia te mogą współistnieć z ciężkimi zaburzeniami depresyjnymi. W związku z tym u pacjentów leczonych z powodu innych zaburzeń psychicznych należy podjąć takie same środki ostrożności jak u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami depresyjnymi.

Pacjenci z zachowaniami samobójczymi w wywiadzie lub pacjenci przejawiający przed rozpoczęciem leczenia znacznego stopnia skłonności samobójcze, należą do grupy zwiększonego ryzyka wystąpienia myśli samobójczych lub prób samobójczych i należy ich poddać ścisłej obserwacji w trakcie leczenia.

Metaanaliza kontrolowanych placebo badań klinicznych nad lekami przeciwdepresyjnymi, stosowanymi u dorosłych pacjentów z zaburzeniami psychicznymi, wykazała zwiększone (w porównaniu z placebo) ryzyko zachowań samobójczych u pacjentów w wieku poniżej 25 lat, stosujących leki przeciwdepresyjne.

W trakcie leczenia, zwłaszcza na początku terapii i w przypadku zmiany dawki, należy ściśle obserwować pacjentów, szczególnie z grupy podwyższonego ryzyka. Pacjentów (oraz ich opiekunów) należy uprzedzić o konieczności zwrócenia uwagi na każdy objaw klinicznego nasilenia choroby, wystąpienie zachowań lub myśli samobójczych oraz nietypowych zmian w zachowaniu, a w razie ich wystąpienia, o konieczności niezwłocznego zwrócenia się do lekarza.

Stosowanie fluoksetyny wiązało się z rozwojem akatyzji. Największe prawdopodobieństwo wystąpienia tych objawów zachodzi podczas pierwszych kilku tygodni leczenia. U tych pacjentów zwiększanie dawki może być szkodliwe.

Objawy odstawienne występują często w przypadku przerwania leczenia, zwłaszcza, gdy leczenie przerwano nagle. Ryzyko wystąpienia objawów odstawiennych może zależeć od kilku czynników, do których należą czas trwania leczenia oraz wielkość dawki, a także tempo zmniejszania dawki. Występują zwykle w ciągu pierwszych kilku dni po odstawieniu leku. Zwykle objawy te ustępują samoistnie w okresie 2 tygodni, chociaż u niektórych pacjentów mogą utrzymywać się dłużej (2-3 lub więcej miesięcy).

Zgłaszano rzadkie przypadki przedłużających się napadów drgawkowych u pacjentów stosujących fluoksetynę, u których zastosowano elektrowstrząsy. Z tego powodu zaleca się ostrożność w tej grupie pacjentów.

Podczas jednoczesnego stosowania selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny i produktów ziołowych zawierających dziurawiec zwyczajny ( Hypericum perforatum ) może wystąpić nasilenie działań serotoninergicznych, takich jak np. zespół serotoninowy.

W rzadkich przypadkach zgłaszano rozwój zespołu serotoninowego lub incydentów podobnych do złośliwego zespołu neuroleptycznego w związku z leczeniem fluoksetyną - zwłaszcza, gdy lek stosowano jednocześnie z innymi produktami o działaniu serotoninergicznym i (lub) neuroleptykami. Produkt leczniczy zawiera laktozę, nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Andepin - przedawkowanie

Objawy przedawkowania samej fluoksetyny są zazwyczaj łagodne. Są to: nudności, wymioty, drgawki, zaburzenia OUN – od poburzenia do śpiączki, zaburzenia czynności układu sercowonaczyniowego, zaburzenia układu oddechowego.

Zagrażające życiu przypadki przedawkowania fluoksetyny zgłaszano niezwykle rzadko. W przypadku przedawkowania zaleca się monitorowanie czynności życiowych oraz leczenie objawowe. Nieznane jest antidotum stosowane w zatruciu fluoksetyną. Wymuszona diureza, hemodializa, hemoperfuzja, czy transfuzja wymienna nie są skuteczne. Podawanie węgla aktywnego wraz z sorbitolem może być równie lub bardziej skuteczne niż prowokowanie wymiotów czy płukanie żołądka. Przy wyborze metody leczenia zatrucia fluoksetyną należy wziąć pod uwagę możliwość zatrucia dodatkowo innymi lekami. Należy przedłużyć okres obserwacji w szpitalu osób, które zażywały fluoksetynę z trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi.