Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »
Mimo dużej zawartości cennej witaminy C, cytrusy nie powinny być spożywane jednocześnie z przyjmowaniem leków, zawierają bowiem furanokumaryny. Szczególnie bogaty w nie jest grejpfrut oraz czerwone gorzkie pomarańcze, z których przygotowuje się dżemy. Dowiedz się więcej na temat interakcji leków z cytrusami.
Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:
Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.
Nadciśnienie tętnicze
Przewlekła, stabilna dławica piersiowa
Naczynioskurczowa dławica piersiowa (typu Prinzmetala)
Każda tabletka zawiera 10 mg amlodypiny (w postaci amlodypiny bezylanu).
Dawkowanie
Dorośli
W leczeniu nadciśnienia tętniczego i dławicy piersiowej dawka początkowa to 5 mg amlodypiny, podawana raz dziennie, którą można zwiększyć do maksymalnej dawki 10 mg na dobę, w zależności od indywidualnej odpowiedzi pacjenta na leczenie.
U pacjentów z nadciśnieniem, amlodypinę stosowano w połączeniu z tiazydowymi lekami moczopędnymi, lekami alfa-adrenolitycznymi, lekami beta-adrenolitycznymi lub inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę. W przypadku dławicy, amlodypina może być stosowana w monoterapii lub w połączeniu z innymi lekami przeciwdławicowymi u pacjentów z dławicą oporną na azotany i (lub) odpowiednie dawki leków blokujących receptory beta.
Nie jest wymagana zmiana dawkowania amlodypiny podczas jednoczesnego stosowania diuretyków tizaydowych, beta-blokerów czy inhibitorów enzymów przekształcających angiotensynę (inhibitory ACE).
Szczególne grupy pacjentów
Pacjenci w podeszłym wieku
Amlodypina, stosowana w podobnych dawkach jest równie dobrze tolerowana przez osoby w podeszłym wieku jak i młodszych pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku zaleca się stosowanie leku według zwykłego schematu dawkowania, ale zwiększając dawkę należy zachować ostrożność.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby
Nie ustalono zalecanych dawek u pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby; dostosowując dawkę należy zachować ostrożność a dostosowanie rozpocząć od najniższej dawki z zakresu dawkowania. Nie badano farmakokinetyki amlodypiny u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby leczenie należy rozpocząć od najniższej dawki i dostosowywać ją powoli.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek
Zmiany w stężeniu amlodypiny w osoczu nie są skorelowane ze stopniem niewydolności nerek, dlatego zaleca się normalny schemat dawkowania. Amlodypina nie ulega dializie.
Populacja pediatryczna Dzieci i młodzież z nadciśnieniem w wieku od 6 do 17 lat
Zalecana przeciwnadciśnieniowa doustna dawka początkowa dla dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 17 lat wynosi 2,5 mg raz na dobę. Jeśli po 4 tygodniach docelowe wartości ciśnienia tętniczego nie zostaną osiągnięte, dawkę tę zwiększa się do 5 mg raz na dobę. Nie badano stosowania dawek większych niż 5 mg na dobę w tej populacji pacjentów.
Dzieci poniżej 6 lat Brak dostępnych danych.
Sposób podania
Podanie doustne.
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności amlodypiny u pacjentów z przełomem nadciśnieniowym.
Stosowanie u pacjentów z niewydolnością serca
Należy zachować ostrożność podczas stosowania u pacjentów z niewydolnością serca.
W długotrwałym, kontrolowanym placebo badaniu z udziałem pacjentów z ciężką niewydolnością serca (stopień III i IV według NYHA) zgłaszana częstość obrzęku płuc w grupie leczonej amlodypiną była większa niż w grupie otrzymującej placebo. Leki z grupy antagonistów kanału wapniowego, w tym amlodypinę, należy stosować ostrożnie u pacjentów z zastoinową niewydolnością serca, gdyż w tej grupie pacjentów zwiększyć się może ryzyko wystąpienia w przyszłości zdarzeń sercowo-naczyniowych oraz zgonu.
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby
U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby okres półtrwania amlodypiny jest wydłużony a wartości AUC zwiększone. Nie ustalono zaleceń dotyczących dawkowania. Dlatego też stosowanie amlodypiny należy rozpoczynać od najmniejszej dawki z zakresu dawkowania, a zarówno podczas rozpoczynania terapii jak i zwiększania dawki zaleca się ostrożność. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby zaleca się powolne dostosowywanie dawkowania i dokładną obserwację.
Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku
U pacjentów w podeszłym wieku należy zachować ostrożność podczas zwiększania dawki.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek
Amlodypinę można stosować u tych pacjentów w zwykle zalecanych dawkach. Zmiany stężenia amlodypiny w osoczu nie korelują ze stopniem niewydolności nerek. Amlodypina nie ulega dializie.
Doświadczenie dotyczące zamierzonego przedawkowania amlodypiny u ludzi jest niewielkie.
Objawy
Dostępne dane sugerują, że znaczne przedawkowanie może spowodować nadmierne rozszerzenie naczyń obwodowych z możliwością odruchowej tachykardii. Opisywano znaczne i prawdopodobnie długotrwałe niedociśnienie układowe, przebiegające ze wstrząsem zakończonym zgonem.
Leczenie
Klinicznie istotne niedociśnienie tętnicze spowodowane przedawkowaniem amlodypiny wymaga aktywnego podtrzymywania czynności układu sercowo-naczyniowego, w tym częstej kontroli czynności układu krążenia i oddechowego, uniesienia kończyn oraz monitorowania objętości wewnątrznaczyniowej i ilości wydalanego moczu.
Podanie leku zwężającego naczynia krwionośne może być pomocne w przywracaniu napięcia naczyń krwionośnych i ciśnienia tętniczego pod warunkiem, że nie ma przeciwwskazań do jego zastosowania. Korzystne może być dożylne podanie glukonianu wapnia dla odwrócenia blokady kanałów wapniowych.
W niektórych przypadkach skutecznym, wartym rozważenia postępowaniem, może być wykonanie płukania żołądka. Wykazano, że u zdrowych ochotników podanie węgla aktywowanego w czasie do 2 godzin po podaniu amlodypiny w dawce 10 mg zmniejszało stopień wchłaniania amlodypiny.
Ponieważ amlodypina jest silnie związana z białkami osocza, dializa nie wydaje się skuteczną metodą usuwania jej z organizmu..
Stosowanie amlodypiny jest przeciwwskazane u pacjentów:
• ze stwierdzoną nadwrażliwością na pochodne dihydropirydyny, amlodypinę lub jakikolwiek inny składnik leku.
• z ciężkim niedociśnieniem.
• we wstrząsie (w tym we wstrząsie sercopochodnym).
• ze zwężeniem drogi odpływu lewej komory (np. z istotnym zwężeniem zastawki aortalnej).
• z niestabilną hemodynamicznie niewydolnością serca po przebytym ostrym zawale mięśnia sercowego.
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa
Najczęściej zgłaszane podczas stosowania leku działania niepożądane to senność, zawroty głowy, ból głowy, kołatanie serca, uderzenia gorąca, ból brzucha, nudności, obrzęk kostek, obrzęki i zmęczenie.
Tabularyczne zestawienie działań niepożądanych
Poniższe działania niepożądane zaobserwowano podczas leczenia amlodypiną z następującymi częstotliwościami:
Bardzo często (≥ 1/10);
często (≥ 1/100 do < 1/10);
niezbyt często (≥ 1/1000 do ≤ 1/100);
rzadko (≥ 1/10000 do ≤ 1/1000);
bardzo rzadko (≤ 1/10000).
W obrębie każdej częstości występowania działania niepożądane przedstawiono zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.
|
Układy i narządy |
Częstość |
Działania niepożądane |
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego |
Bardzo rzadko |
leukocytopenia, trombocytopenia |
|
Zaburzenia układu immunologicznego |
Bardzo rzadko |
reakcje alergiczne |
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania |
Bardzo rzadko |
hiperglikemia |
|
Zaburzenie psychiczne |
Niezbyt często |
bezsenność, zmiany nastroju (w tym lęk), depresja |
|
Rzadko |
splątanie |
|
|
Zaburzenie układu nerwowego |
Często |
senność, zawroty głowy, ból głowy (szczególnie na początku leczenia) |
|
Niezbyt często |
drżenie, zaburzenia smaku, utrata przytomności, zmniejszona wrażliwość na bodźce czuciowe, parestezje |
|
|
Bardzo rzadko |
wzmożone napięcie mięśniowe, neuropatia obwodowa |
|
|
Zaburzenia oka |
Niezbyt często |
zaburzenia widzenia (w tym podwójne widzenie) |
|
Zaburzenia ucha i błędnika |
Niezbyt często |
szumy uszne |
|
Zaburzenia serca |
Często |
kołatanie serca |
|
Bardzo rzadko |
zawał mięśnia sercowego, zaburzenia rytmu serca (w tym bradykardia, częstoskurcz komorowy, migotanie przedsionków) |
|
|
Zaburzenia naczyń |
Często |
uderzenia gorąca |
|
Niezbyt często |
niedociśnienie |
|
|
Bardzo rzadko |
zapalenie naczyń |
|
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia |
Niezbyt często |
duszność, zapalenie błony śluzowej nosa |
|
Bardzo rzadko |
kaszel |
|
|
Zaburzenia żołądka i jelit |
Często |
ból brzucha, nudności |
|
Niezbyt często |
wymioty, niestrawność, zmiany rytmu wypróżnień (w tym biegunka i zaparcie), suchość w jamie ustnej |
|
|
Bardzo rzadko |
zapalenie trzustki, zapalenie błony śluzowej żołądka, rozrost dziąseł |
|
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych |
Bardzo rzadko |
zapalenie wątroby, żółtaczka, zwiększona aktywność enzymów wątrobowych* |
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej |
Niezbyt często |
łysienie, plamica, odbarwienia skóry, nadmierna potliwość, świąd, wysypka, rumień, |
|
Bardzo rzadko |
obrzęk naczynioruchowy, rumień wielopostaciowy, pokrzywka, złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevensa-Johnsona, obrzęk Quinckego, nadwrażliwość na światło |
|
|
Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej |
Często |
obrzęk kostek |
|
Niezbyt często |
ból stawów, ból mięśni, kurcze mięśni, ból pleców |
|
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych |
Niezbyt często |
zaburzenia oddawania moczu, nocne oddawanie moczu, zwiększona częstość oddawania moczu |
|
Zaburzenia ukłądu rozrodczego i piersi |
Niezbyt często |
impotencja, ginekomastia |
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania |
Często |
obrzęki, uczucie zmęczenia |
|
Niezbyt często |
ból w klatce piersiowej, osłabienie, ból, złe samopoczucie |
|
|
Badania |
Niezbyt często |
zwiększenie lub zmniejszenie masy ciała |
*głównie związana z cholestazą
Zgłaszano pojedyncze przypadki objawów pozapiramidowych.
Ciąża
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania amlodypiny u kobiet w ciąży.
W badaniach na zwierzętach obserwowano toksyczny wpływ na reprodukcję przy zastosowaniu dużych dawek leku.
Nie zaleca się stosowania amlodypiny w czasie ciąży poza sytuacjami, gdy nie ma innej, bezpieczniejszej metody leczenia lub, gdy korzyści z jej zastosowania przewyższają ryzyko dla matki i płodu.
Karmienie piersią
Nie wiadomo, czy amlodypina przenika do mleka kobiecego. Decyzja o kontynuowaniu lub przerwaniu karmienia piersią bądź kontynuowaniu lub przerwaniu leczenia powinna być podejmowana po ocenie potencjalnych korzyści karmienia piersią dla dziecka oraz korzyści leczenia amlodypiną u matki.
Płodność
U niektórych pacjentów stosujących leki z grupy antagonistów kanałów wapniowych obserwowano odwracalne zmiany biochemiczne w główce plemnika. Dane kliniczne są niewystarczające aby określić potencjalny wpływ amlodypiny na płodność. W jednym badaniu przeprowadzonym na szczurach obserwowano działania niepożądane dotyczące płodności osobników męskich.
Amlodypina wywiera niewielki lub umiarkowany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. U pacjentów, u których występują zawroty głowy, bóle głowy, uczucie zmęczenie lub nudności, zdolność reakcji może być zaburzona. Zaleca się zachowanie ostrożności, szczególnie na początku leczenia.
Ten preparat należy do kategorii:
Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
roztwór do podania w wodzie do picia - 1 l (butelka) - 0,05 g/ml
maść oczna - 3,5 g - (1mg+3500j.m.+6000j.m.)/g
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Substancja o działaniu obniżającym ciśnienie tętnicze krwi. Blokuje napływ jonów wapnia do komórek mięśni gładkich naczyń krwionośnych i mięśnia sercowego, zmniejszając napięcie wspomnianych mięśni, dzięki czemu dochodzi do obniżenia ciśnienia krwi. Stosowana jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych i dzieci od 6. roku życia, a także w leczeniu dławicy naczynioskurczowej, tzw. dławicy Prinzmetala (odmiana choroby niedokrwiennej serca).
Komentarze