Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:
Agiolax stosowany jest w krótkotrwałych zaparciach.
5 g granulatu (1 łyżeczka) zawiera:
2,600 g Plantago ovata Forssk. semen (nasiona babki jajowatej)
0,110 g Plantago ovata Forssk. seminis tegumentum (łuski babki jajowatej)
0,337-0,658 g Cassia angustifolia Vahl, fructus (strąki senesu)
co odpowiada 15 mg glikozydów hydroksyantracenowych, w przeliczeniu na sennozyd B.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: sacharoza do 1,05 g w 5 g granulatu.
Sposób podawania
Podanie doustne
Lek należy zawsze przyjmować z odpowiednią ilością płynu (woda, mleko, sok) tj. jedną łyżeczkę granulatu (5 g) należy popić co najmniej 150 ml płynu (1 g granulatu należy popić co najmniej 30 ml płynu).
Lek ten można mieszać z płynem i następnie połykać lub wziąć i popić z odpowiednią ilością płynu.
Dawkowanie
Dorośli i młodzież od 12 lat:
Maksymalna dawka dobowa nie może przekroczyć 30 mg pochodnych hydroksyantracenu, co odpowiada 10 g preparatu (2 łyżeczki).
Zalecane jest stosowanie jednej lub dwóch łyżeczek raz dziennie, po wieczornym posiłku.
Dzieci i młodzież:
U młodzieży od 12 lat dawkowanie takie jak u dorosłych.
Nie stosować u dzieci poniżej 12 lat.
Nie należy stosować bezpośrednio przed snem.
Efekt działania leku pojawia się po 8 do 12 godzinach od zastosowania.
Odpowiednia dawka dla pacjenta jest najmniejszą ilością leku powodującą odpowiednią miękkość i uformowanie stolca.
Nie należy stosować dłużej niż 1-2 tygodnie.
Nie należy zażywać wyższych dawek leku niż zalecane.
Należy przyjmować co najmniej ½ do 1 godziny po przyjęciu innych leków.
Pacjenci przyjmujący glikozydy nasercowe, leki przeciwarytmiczne, leki powodujące wydłużenie odstępu QT, diuretyki, glikokortykosteroidy lub korzeń lukrecji powinni skonsultować się z lekarzem przed zastosowaniem leku Agiolax.
Podobnie jak inne leki przeczyszczające, Agiolax nie powinien być stosowany u pacjentów z zaleganiem stolca oraz u których występują ostre lub uporczywe zaburzenia żołądkowo-jelitowe tj. bóle brzucha, nudności i wymioty. Dolegliwości te mogą świadczyć o niedrożności jelit.
Jeśli wystąpi ból brzucha lub jakiekolwiek nieprawidłowości przy wypróżnianiu, należy przerwać stosowanie leku Agiolax i skonsultować się z lekarzem.
Należy unikać długotrwałego stosowania środków przeczyszczających. Jeżeli leki przeczyszczające są stosowane każdego dnia na zaparcia, należy rozpoznać ich przyczynę.
Długotrwałe stosowanie może powodować osłabienie perystaltyki jelit oraz może prowadzić do uzależnienia od środków przeczyszczających.
Lek Agiolax należy stosować tylko w przypadku, gdy efektów terapeutycznych nie można osiągnąć poprzez zmianę diety lub po zastosowaniu preparatów zwiększających objętość stolca.
Osoba dorosła zażywająca lek Agiolax, u której występują objawy nietrzymania stolca, powinna unikać dłuższego kontaktu skóry z kałem poprzez częstą zmianę podpasek higienicznych.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek powinni zwrócić uwagę na fakt, że stosowanie środków przeczyszczających może zaburzać równowagę elektrolityczną.
Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharozy-izomaltazy nie powinni przyjmować leku Agiolax.
Jedną łyżeczkę granulatu (5 g) należy popić co najmniej 150 ml płynu (1 g granulatu należy popić co najmniej 30 ml płynu). Jeśli lek jest przyjmowany z nieodpowiednią ilością płynu, granulki mogą powodować niedrożność gardła i przełyku z zachłyśnięciem oraz niedrożność jelit. Objawami mogą być bóle w klatce piersiowej, wymioty, trudności w przełykaniu lub oddychaniu. Pacjenci, u których wystąpią powyższe objawy oraz/lub pacjenci w podeszłym wieku, powinni być leczeni pod nadzorem lekarza.
W przypadku niezamierzonego lub umyślnego przedawkowania mogą wystąpić bolesne skurcze jelit, ostra biegunka prowadząca do utraty wody i elektrolitów (zwłaszcza potasu) oraz ostre dolegliwości żołądkowo-jelitowe, wzdęcia i niedrożność jelit.
W przypadku przedawkowania należy skontaktować się niezwłocznie z lekarzem (może być konieczne podanie płynów i elektrolitów). Uzupełnienie poziomu elektrolitów (zwłaszcza potasu) powinno być monitorowane zwłaszcza u osób w podeszłym wieku.
Nadwrażliwość na którąkolwiek substancję czynną lub na pozostałe składniki leku.
Patologiczne zwężenie przewodu pokarmowego, niedrożność jelit, zapalenie wyrostka robaczkowego, ostry stan zapalny jelita np. choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, ból brzucha o nieznanej etiologii, ciężkie odwodnienie z utratą elektrolitów, cukrzyca chwiejna, niezdiagnozowane krwawienie z odbytu, brak wypróżnienia po zastosowaniu środków przeczyszczających, zmiana częstości wypróżniania utrzymująca się dłużej niż 2 tygodnie, porażenie jelita, rozszerzenie okrężnicy (megacolon), dolegliwości żołądkowo-jelitowe ze skurczami, choroby przełyku, trudności w przełykaniu lub inne problemy z gardłem.
Nie należy stosować u dzieci poniżej 12 lat.
Działania niepożądane mogą występować (zgodnie z klasyfikacją MedDRA):
Bardzo często: ≥ 1/10
Często: ≥ 1/100 < 1/10
Niezbyt często: ≥ 1/1 000 < 1/100
Rzadko: ≥ 1/10 000 < 1/1 000
Bardzo rzadko: < 1/10 000
Nie znana: Częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych
Agiolax może powodować następujące działania niepożądane:
Bardzo rzadko mogą wystąpić bóle brzucha, skurcze i luźne stolce w szczególności u pacjentów z nadwrażliwością jelita grubego. Problemy te pojawiają się zwykle po przyjęciu większej dawki niż zalecana. W takich przypadkach konieczne jest zmniejszenie dawki.
Podczas stosowania mogą pojawić się wzdęcia, które zwykle znikają w trakcie trwania leczenia. Wzdęcie brzucha i ryzyko niedrożności jelit może pojawić się jeśli lek nie został przyjęty z nieodpowiednią ilością płynu. Częstość występowania: nie znana.
Bardzo rzadko może wystąpić niedrożność przełyku.
W czasie przyjmowania leku może wystąpić nieszkodliwe zabarwienie moczu (kolor moczu może mieć barwę od żółtej do czerwono-brązowej).
W przypadku przewlekłego stosowania (nadużywania) mogą wystąpić zaburzenia bilansu wodno-elektrolitowego. Biegunka może wywołać obniżenie poziomu potasu, co w efekcie może doprowadzić do zaburzeń funkcji serca i osłabienia czynności mięśni jelit, zwłaszcza gdy pacjent przyjmuje równocześnie diuretyki, glikokortykosteroidy i korzeń lukrecji.
W przypadku długotrwałego stosowania preparatu mogą pojawić się białko lub krew w moczu.
Barwnikowa infiltracja śluzówki jelit (pseudomelanosis coli) ustępuje zwykle po zakończeniu przyjmowania leku Agiolax.
Bardzo rzadko mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości na strąki senesu (Cassia angustifolia Vahl, fructus) tj. świąd, wysypka, osutka krostkowa.
Nasiona babki jajowatej (Plantago ovata Forssk. semen) i łuski babki jajowatej (Plantago ovata Forssk. seminis tegumentum) zawierają alergeny, które po podaniu doustnym a także w kontakcie ze skórą mogą powodować reakcje alergiczne.
Po doustnym podaniu może wystąpić katar, zapalenie spojówek, skurcz oskrzeli a w niektórych przypadkach wstrząs anafilaktyczny, natomiast podczas kontaktu ze skórą wysypka i świąd. Częstość występowania: nie znana.
Ciąża
Agiolax nie powinien być stosowany przez pierwsze trzy miesiące ciąży, ze względu na potencjalne działanie mutagenne niektórych antranoidów tj. emodyny i aloeemodyny.
Lek ten może być stosowany doraźnie, tylko jeśli zastosowanie odpowiedniej diety lub środków zwiększających objętość stolca nie przyniosło spodziewanych efektó w.
Karmienie piersią
Nie jest zalecane stosowanie leku Agiolax w okresie karmienia piersią, gdyż niektóre metabolity przenikają do mleka matki.
Niewielkie ilości reiny, produktu rozkładu jednej z substancji czynnych produktu leczniczego Agiolax, są wydzielane do mleka matki.
Agiolax nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Ten preparat należy do kategorii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
substancja - 100 g
proszek do sporządzania roztworu - 4 sasz.a 74g
substancja - 50 g
substancja - 250 g
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Problemy z wypróżnianiem to częsta dolegliwość, która może być spowodowana wieloma czynnikami. Ważne jest, aby możliwie najlepiej poznać przyczyny zaparć i walczyć z nimi za pomocą naturalnych metod. Zaparcia, problemy z wypróżnianiem, zatwardzenie...
David od ponad dwóch lat cierpi na poważne zaparcia, które nie pozwalają mu spokojnie żyć. Mogą one wskazywać na wiele dolegliwości - zespół jelita drażliwego, stres, a nawet nowotwór. David chce pozbyć się ich jak najszybciej. Lekarz sprawdzi, co mu...
Dieta bogatoresztkowa (wysokobłonnikowa) jest skuteczna na zaparcia i dolegliwości jelitowe, m.in. zespół jelita drażliwego. Zawiera większą ilość nietrawionego w przewodzie pokarmowym błonnika niż dieta elementarna. Błonnik to najlepszy sposób na skuteczne...
Zaparcie na zdjęciu rentgenowskim Na zdjęciu widoczne miejsce niedrożności jelit.
Ciężkie, straszne zaparcia to poważny problem dotykający wielu osób. W przypadku uporczywych zaparć warto skonsultować się z lekarzem. Nieleczone mogą prowadzić do poważnych chorób odbytnicy i odbytu. W ostateczności mogą być przyczyną niedrożności jelita...
Zaparcia są tak popularną dolegliwością, że zalicza się je do chorób cywilizacyjnych. Najczęstszą przyczyną ich pojawiania się jest nieodpowiednie żywienie. Większość osób, chcąc pozbyć się problemu, stosuje środki przeczyszczające. Długotrwały efekt...
W codziennym zabieganiu bardzo często zapominamy o tym, aby dbać o własne zdrowie i kontrolować stan swojego organizmu. Lekarzy bardzo często odwiedzamy dopiero w momencie, gdy problem jest już zaawansowany, podczas kiedy dzięki zwykłej obserwacji można...
Definicja zaparć mówi, iż jest to zbyt mała częstotliwość wypróżnień. Zaparcia - rodzaje Można mówić o następujących rodzajach zaparć: zaparcia przypadkowe - powstają z powodu różnych sytuacji życiowych, np. zmiany stylu odżywiania się, choroby...
Uchyłki przewodu pokarmowego to wrodzone lub nabyte uwypuklenie ściany narządu na zewnątrz, powodujące powstanie zagłębień. Mogą mieć od kilku milimetrów do kilkunastu centymetrów, są pojedyncze lub mnogie. Uchyłki nie są właściwie chorobą, tylko elementem...
Uporczywe zaparcia to skutek prowadzenia niewłaściwego stylu życia, wstrzymywania wypróżnień, złej diety, picia za małej ilości płynów. Problem zaparć dotyczy co drugiej kobiety i co czwartego mężczyzny. Objawy zaparć Zaniepokoić powinno nas wydalanie...
Komentarze