Agiolax - ulotka preparatu
- OPIS I SKŁAD
- DAWKOWANIE
- DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
- CIĄŻA, KARMIENIE, POJAZDY
Agiolax - opis
Agiolax stosowany jest w krótkotrwałych
zaparciach.
Agiolax - skład
5 g granulatu (1 łyżeczka)
zawiera:
2,600 g Plantago ovata Forssk. semen
(nasiona babki jajowatej)
0,110 g Plantago ovata Forssk. seminis
tegumentum (łuski babki jajowatej)
0,337-0,658 g Cassia angustifolia Vahl, fructus
(strąki senesu)
co odpowiada 15 mg glikozydów
hydroksyantracenowych, w przeliczeniu na sennozyd B.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: sacharoza do
1,05 g w 5 g granulatu.
Agiolax - dawkowanie
Sposób podawania
Podanie doustne
Lek należy zawsze przyjmować z odpowiednią ilością płynu
(woda, mleko, sok) tj. jedną łyżeczkę granulatu (5 g) należy popić
co najmniej 150 ml płynu (1 g granulatu należy popić co najmniej 30
ml płynu).
Lek ten można mieszać z płynem i następnie połykać lub
wziąć i popić z odpowiednią ilością płynu.
Dawkowanie
Dorośli i młodzież od 12 lat:
Maksymalna dawka dobowa nie może przekroczyć 30 mg
pochodnych hydroksyantracenu, co odpowiada 10 g preparatu (2
łyżeczki).
Zalecane jest stosowanie jednej lub dwóch łyżeczek raz
dziennie, po wieczornym posiłku.
Dzieci i młodzież:
U młodzieży od 12 lat dawkowanie takie jak u
dorosłych.
Nie stosować u dzieci poniżej 12 lat.
Nie należy stosować bezpośrednio przed snem.
Efekt działania leku pojawia się po 8 do 12 godzinach od
zastosowania.
Odpowiednia dawka dla pacjenta jest najmniejszą ilością
leku powodującą odpowiednią miękkość i uformowanie
stolca.
Nie należy stosować dłużej niż 1-2 tygodnie.
Nie należy zażywać wyższych dawek leku niż
zalecane.
Należy przyjmować co najmniej ½ do 1 godziny po przyjęciu
innych leków.
Agiolax - środki ostrożności
Pacjenci przyjmujący glikozydy nasercowe, leki
przeciwarytmiczne, leki powodujące wydłużenie odstępu QT,
diuretyki, glikokortykosteroidy lub korzeń lukrecji powinni
skonsultować się z lekarzem przed zastosowaniem leku
Agiolax.
Podobnie jak inne leki przeczyszczające, Agiolax nie
powinien być stosowany u pacjentów z zaleganiem stolca oraz u
których występują ostre lub uporczywe zaburzenia żołądkowo-jelitowe
tj. bóle brzucha, nudności i wymioty. Dolegliwości te mogą
świadczyć o niedrożności jelit.
Jeśli wystąpi ból brzucha lub jakiekolwiek
nieprawidłowości przy wypróżnianiu, należy przerwać stosowanie leku
Agiolax i skonsultować się z lekarzem.
Należy unikać długotrwałego stosowania środków
przeczyszczających. Jeżeli leki przeczyszczające są stosowane
każdego dnia na zaparcia, należy rozpoznać ich
przyczynę.
Długotrwałe stosowanie może powodować osłabienie
perystaltyki jelit oraz może prowadzić do uzależnienia od środków
przeczyszczających.
Lek Agiolax należy stosować tylko w przypadku, gdy efektów
terapeutycznych nie można osiągnąć poprzez zmianę diety lub po
zastosowaniu preparatów zwiększających objętość stolca.
Osoba dorosła zażywająca lek Agiolax, u której występują
objawy nietrzymania stolca, powinna unikać dłuższego kontaktu skóry
z kałem poprzez częstą zmianę podpasek higienicznych.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek powinni zwrócić
uwagę na fakt, że stosowanie środków przeczyszczających może
zaburzać równowagę elektrolityczną.
Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi
z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania
glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharozy-izomaltazy nie powinni
przyjmować leku Agiolax.
Jedną łyżeczkę granulatu (5 g) należy popić co najmniej
150 ml płynu (1 g granulatu należy popić co najmniej 30 ml płynu).
Jeśli lek jest przyjmowany z nieodpowiednią ilością płynu, granulki
mogą powodować niedrożność gardła i przełyku z zachłyśnięciem oraz
niedrożność jelit. Objawami mogą być bóle w klatce piersiowej,
wymioty, trudności w przełykaniu lub oddychaniu. Pacjenci, u
których wystąpią powyższe objawy oraz/lub pacjenci w podeszłym
wieku, powinni być leczeni pod nadzorem lekarza.
Agiolax - przedawkowanie
W przypadku niezamierzonego lub umyślnego przedawkowania
mogą wystąpić bolesne skurcze jelit, ostra biegunka prowadząca do
utraty wody i elektrolitów (zwłaszcza potasu) oraz ostre
dolegliwości żołądkowo-jelitowe, wzdęcia i niedrożność
jelit.
W przypadku przedawkowania należy skontaktować się
niezwłocznie z lekarzem (może być konieczne podanie płynów i
elektrolitów). Uzupełnienie poziomu elektrolitów (zwłaszcza potasu)
powinno być monitorowane zwłaszcza u osób w podeszłym
wieku.
Agiolax - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na którąkolwiek substancję czynną lub na
pozostałe składniki leku.
Patologiczne zwężenie przewodu pokarmowego, niedrożność
jelit, zapalenie wyrostka robaczkowego, ostry stan zapalny jelita
np. choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita
grubego, ból brzucha o nieznanej etiologii, ciężkie odwodnienie z
utratą elektrolitów, cukrzyca chwiejna, niezdiagnozowane krwawienie
z odbytu, brak wypróżnienia po zastosowaniu środków
przeczyszczających, zmiana częstości wypróżniania utrzymująca się
dłużej niż 2 tygodnie, porażenie jelita, rozszerzenie okrężnicy
(megacolon), dolegliwości żołądkowo-jelitowe ze skurczami, choroby
przełyku, trudności w przełykaniu lub inne problemy z
gardłem.
Nie należy stosować u dzieci poniżej 12 lat.
Agiolax - działania niepożądane
Działania niepożądane mogą występować (zgodnie z
klasyfikacją MedDRA):
Bardzo często: ≥ 1/10
Często: ≥ 1/100 < 1/10
Niezbyt często: ≥ 1/1 000 < 1/100
Rzadko: ≥ 1/10 000 < 1/1 000
Bardzo rzadko: < 1/10 000
Nie znana: Częstość nie może być określona na podstawie
dostępnych danych
Agiolax może powodować następujące działania
niepożądane:
Bardzo rzadko mogą wystąpić bóle brzucha, skurcze i luźne
stolce w szczególności u pacjentów z nadwrażliwością jelita
grubego. Problemy te pojawiają się zwykle po przyjęciu większej
dawki niż zalecana. W takich przypadkach konieczne jest
zmniejszenie dawki.
Podczas stosowania mogą pojawić się wzdęcia, które zwykle
znikają w trakcie trwania leczenia. Wzdęcie brzucha i ryzyko
niedrożności jelit może pojawić się jeśli lek nie został przyjęty z
nieodpowiednią ilością płynu. Częstość występowania:
nie znana.
Bardzo rzadko może wystąpić niedrożność
przełyku.
W czasie przyjmowania leku może wystąpić nieszkodliwe
zabarwienie moczu (kolor moczu może mieć barwę od żółtej do
czerwono-brązowej).
W przypadku przewlekłego stosowania (nadużywania) mogą
wystąpić zaburzenia bilansu wodno-elektrolitowego. Biegunka może
wywołać obniżenie poziomu potasu, co w efekcie może doprowadzić do
zaburzeń funkcji serca i osłabienia czynności mięśni jelit,
zwłaszcza gdy pacjent przyjmuje równocześnie diuretyki,
glikokortykosteroidy i korzeń lukrecji.
W przypadku długotrwałego stosowania preparatu mogą
pojawić się białko lub krew w moczu.
Barwnikowa infiltracja śluzówki jelit (pseudomelanosis
coli) ustępuje zwykle po zakończeniu przyjmowania leku
Agiolax.
Bardzo rzadko mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości na
strąki senesu (Cassia angustifolia Vahl, fructus) tj.
świąd, wysypka, osutka krostkowa.
Nasiona babki jajowatej (Plantago ovata Forssk.
semen) i łuski babki jajowatej (Plantago ovata
Forssk. seminis tegumentum) zawierają alergeny, które po
podaniu doustnym a także w kontakcie ze skórą mogą powodować
reakcje alergiczne.
Po doustnym podaniu może wystąpić katar, zapalenie
spojówek, skurcz oskrzeli a w niektórych przypadkach wstrząs
anafilaktyczny, natomiast podczas kontaktu ze skórą wysypka i
świąd. Częstość występowania: nie znana.
Agiolax - ciąża i karmienie piersią
Ciąża
Agiolax nie powinien być stosowany przez pierwsze trzy
miesiące ciąży, ze względu na potencjalne działanie mutagenne
niektórych antranoidów tj. emodyny i aloeemodyny.
Lek ten może być stosowany doraźnie, tylko jeśli
zastosowanie odpowiedniej diety lub środków zwiększających objętość
stolca nie przyniosło spodziewanych efektó
w.
Karmienie piersią
Nie jest zalecane stosowanie leku Agiolax w okresie
karmienia piersią, gdyż niektóre metabolity przenikają do mleka
matki.
Niewielkie ilości reiny, produktu rozkładu jednej z
substancji czynnych produktu leczniczego Agiolax, są wydzielane do
mleka matki.
Agiolax - prowadzenie pojazdów
Agiolax nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i
obsługiwania maszyn.
Komentarze