Actilyse 20 - ulotka preparatu
- OPIS I SKŁAD
- DAWKOWANIE
- DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
- CIĄŻA, KARMIENIE, POJAZDY
Actilyse 20 - opis
Leczenie trombolityczne świeżego zawału mięśnia sercowego.
- 90-minutowy (przyspieszony) schemat dawkowania: u
pacjentów, u których leczenie może być rozpoczęte w okresie do 6
godzin od chwili wystąpienia objawów,
- 3-godzinny schemat dawkowania (patrz Dawkowanie i sposób
podawania): u pacjentów,
u których leczenie może być rozpoczęte w okresie od 6 do 12
godzin od chwili wystąpienia objawów, pod warunkiem, że wyżej
wymienione wskazanie do zastosowania jest pewne.
Dowiedziono, że zastosowanie Actilyse zmniejsza śmiertelność
30-dniową u pacjentów ze świeżym zawałem mięśnia sercowego.
Leczenie trombolityczne masywnej zatorowości płucnej z
niestabilnością hemodynamiczną. Rozpoznanie masywnej zatorowości
płucnej, jeśli tylko to możliwe, powinno być potwierdzone
obiektywnymi metodami, takimi jak angiografia płucna lub metodami
nieinwazyjnymi, takimi jak scyntygrafia płucna.
Nie ma dowodów na to, że podawanie Actilyse zmniejsza
śmiertelność i późniejszą zachorowalność związaną z masywną
zatorowością Leczenie trombolityczne w ostrym udarze
niedokrwiennym.
Leczenie musi być rozpoczęte możliwie najwcześniej w okresie do
4,5 godziny od wystąpienia udaru po uprzednim wykluczeniu
krwawienia śródczaszkowego przy pomocy odpowiednich technik
obrazowania (np. tomografia komputerowa lub inne techniki
obrazowania pozwalające wykryć krwawienie). Wynik leczenia zależy
od czasu podania produktu leczniczego, wcześniejsze podanie
zwiększa prawdopodobieństwo pozytywnej reakcji na leczenie.
Actilyse 20 - skład
Substancja czynna:
1 ml roztworu po rozpuszczeniu proszku zawiera 1 mg alteplazy
(Alteplasum).
1 fiolka Actilyse 20 zawiera 20 mg alteplazy
1 fiolka rozpuszczalnika zawiera 20 ml wody do wstrzykiwań
Alteplaza produkowana jest metodą biotechnologii, techniką
rekombinacji DNA w komórkach jajowych chomików chińskich.
Specyficzna aktywność wewnętrznego wzorca roboczego alteplazy
wynosi 580000 j.m./mg. Wartość ta została potwierdzona poprzez
odniesienie do drugiego międzynarodowego wzorca WHO dla t-PA.
Wartość specyficznej aktywności alteplazy mieści się w zakresie od
522000 j.m./mg do 696000 j.m./mg.
Wartość pH roztworu po rozpuszczeniu proszku wynosi 7,3±
0,5.
Actilyse 20 - dawkowanie
Podawanie Actilyse należy rozpocząć jak najszybciej po
wystąpieniu pierwszych objawów. Należy zastosować następujący
schemat dawkowania.
Stosując zasady aseptyki należy rozpuścić proszek (20 mg
alteplazy) w wodzie do wstrzykiwań zgodnie z poniższym schematem
tak, aby uzyskać stężenie 1 mg alteplazy w 1 ml. W tym celu należy
użyć kaniule umieszczone w opakowaniach Actilyse 20.
Fiolka z Actilyse
|
20 mg
|
Objętość wody do wstrzykiwań dodanej do proszku (w ml)
|
20 ml
|
Stężenie końcowe
|
1 mg alteplazy/ml
|
Przygotowany roztwór należy podać dożylnie. Roztwór można
rozcieńczać dalej jałowym roztworem soli fizjologicznej do
uzyskania minimalnego stężenia 0,2 mg/ml.
Do tego celu do opakowań 20 mg i 50 mg dołączono kaniulę do
transferu rozpuszczalnika. W przypadku opakowania 10 mg należy użyć
igły. Podczas rozpuszczania odpowiedniej ilości proszku w
rozpuszczalniku mieszaninę należy jedynie delikatnie wytrząsać, aż
do całkowitego rozpuszczenia. Należy unikać energicznego
wytrząsania, aby nie dopuścić do powstania piany.
Przygotowany produkt ma postać klarownego roztworu o barwie od
bezbarwnej do bladożółtej. Przed podaniem należy go obejrzeć pod
kątem potencjalnej obecności cząstek i prawidłowości barwy. Można
go dalej rozcieńczać jałowym roztworem chlorku sodu 9 mg/ml (0,9%)
do wstrzykiwań, do minimalnego stężenia 0,2 mg/ml.
Nie zaleca się rozcieńczania przygotowanego roztworu jałową wodą
do wstrzykiwań lub stosowania roztworów węglowodanów do infuzji,
np. glukozy.
Produktu Actilyse nie należy mieszać z innymi lekami, czy to w
tej samej fiolce do infuzji, czy też w tym samym zestawie do
infuzji (dotyczy to również heparyny).
Świeży zawał mięśnia
sercowego
a ) 90-minutowy (przyspieszony) schemat dawkowania u pacjentów z
zawałem mięśnia sercowego, u których można rozpocząć leczenie w
okresie do 6 godzin od wystąpienia objawów
Stężenie alteplazy: 1 mg/ml
|
ml
|
15 mg w szybkim dożylnym wstrzyknięciu (bolus)
|
15
|
50 mg w postaci dożylnego wlewu w czasie 30 minut
|
50
|
35 mg w dożylnym wlewie w czasie następnej godziny do
maksymalnej dawki
100 mg
|
35
|
U pacjentów o masie ciała mniejszej niż 65 kg, dawkę należy
odpowiednio dostosować zgodnie z następującym schematem:
Stężenie alteplazy: 1 mg/ml
|
ml
|
15 mg w szybkim dożylnym wstrzyknięciu (bolus)
|
15
ml/kg mc.
|
0,75 mg/kg masy ciała we wlewie dożylnym w ciągu 30 minut (maks.
50 mg)
|
0,75
|
0,5 mg/kg masy ciała we wlewie dożylnym w czasie następnych 60
minut (maks. 35 mg)
|
0,5
|
b) 3-godzinny schemat dawkowania u pacjentów, u których można
wdrożyć leczenie w okresie od 6 do 12 godzin od momentu wystąpienia
objawów:
Stężenie alteplazy: 1mg/ml
|
ml
|
10 mg w szybkim dożylnym wstrzyknięciu (bolus)
|
10
|
50 mg w postaci dożylnego wlewu w czasie pierwszej godziny
|
50
ml/30 min
|
Po 10 mg w dożylnym wlewie co 30 minut w czasie następnych 2
godzin do
maksymalnej dawki 100 mg
|
10
|
U pacjentów o masie ciała mniejszej niż 65 kg maksymalna podana
dawka nie może być większa niż 1,5 mg/kg mc.
Maksymalna dopuszczalna dawka alteplazy wynosi 100 mg.
Leczenie wspomagające:
Możliwie jak najszybciej po wystąpieniu objawów należy podać
kwas acetylosalicylowy w dawce
160-360 mg. Następnie należy przez czas nieograniczony
kontynuować podawanie kwasu acetylosalicylowego w dawce 75-100 mg /
dobę, o ile nie ma przeciwwskazań.
Heparynę należy podawać równocześnie we wlewie dożylnym co
najmniej przez 24 godziny (co najmniej przez 48 godzin w schemacie
przyspieszonego dawkowania). Zaleca się początkowo szybkie dożylne
wstrzyknięcie (bolus) 5000 j.m. heparyny przed rozpoczęciem
leczenia alteplazą, następnie podawanie heparyny we wlewie dożylnym
w dawce 1000 j.m./godz. Podczas leczenia heparyną należy oznaczać
APTT - czas częściowo aktywowanej tromboplastyny (1,5-2,5 razy
wydłużony APTT w stosunku do wartości początkowej oznacza właściwą
dawkę heparyny).
Masywna zatorowość
płucna
Całkowitą dawkę 100 mg należy podać w ciągu 2 godzin. Największe
doświadczenie uzyskano w stosowaniu następującego schematu
dawkowania:
Stężenie alteplazy: 1mg/ml
|
ml
|
10 mg w szybkim dożylnym wstrzyknięciu (bolus) w czasie 1-2
minut
|
10
|
90 mg w dożylnym wlewie w czasie następnych 2 godzin
|
90
|
U pacjentów o masie ciała poniżej 65 kg maksymalna podana dawka
nie może być większa niż 1,5 mg/kg mc.
Leczenie wspomagające:
Po leczeniu trombolitycznym Actilyse należy rozpocząć (lub
wznowić) leczenie heparyną, jeśli wartość APTT nie przekracza
dwukrotnie górnego limitu normy.
Leczenie należy monitorować oznaczając APTT (1,5-2,5 razy
wydłużony APTT w stosunku do wartości początkowej oznacza właściwą
dawkę heparyny).
Ostry udar niedokrwienny
Leczenie może być prowadzone wyłącznie przez lekarzy
przeszkolonych i z doświadczeniem w dziedzinie neurologii.
Zalecana dawka wynosi 0,9 mg alteplazy/kg masy ciała
(maksymalnie 90 mg) w dożylnym wlewie w ciągu godziny, przy czym
10% całkowitej dawki należy podać na początku w formie bolusa.
Leczenie musi być rozpoczęte możliwie najwcześniej w okresie do
4,5 godziny od wystąpienia udaru.
Wynik leczenia zależy od czasu podania produktu leczniczego,
wcześniejsze podanie zwiększa prawdopodobieństwo pozytywnej reakcji
na leczenie.
Leczenie wspomagające:
Nie przeprowadzono wystarczających badań dotyczących
bezpieczeństwa i skuteczności stosowania powyższego schematu w
połączeniu z równoczesnym podawaniem heparyny i kwasu
acetylosalicylowego w ciągu pierwszej doby od wystąpienia objawów
udaru niedokrwiennego.
Należy unikać stosowania kwasu acetylosalicylowego lub podawania
heparyny dożylnie w okresie pierwszych 24 godzin po zastosowaniu
Actilyse.
Jeżeli wymagane jest leczenie heparyną z powodu innych wskazań
(np. zapobieganie zakrzepicy żył głębokich), dawka podanej
podskórnie heparyny nie powinna być większa niż 10000 j.m. na
dobę.
Actilyse 20 - środki ostrożności
Leczenie trombolityczne wymaga odpowiedniego monitorowania. Może
być prowadzone wyłącznie przez lekarzy przeszkolonych i
doświadczonych w leczeniu trombolitycznym oraz z użyciem
odpowiedniego sprzętu do monitorowania.
U osób w podeszłym wieku istnieje podwyższone ryzyko wystąpienia
krwawienia śródczaszkowego, dlatego należy wnikliwie ocenić
stosunek korzyści do ryzyka przed rozpoczęciem leczenia
Actilyse.
Tak jak wszystkie leki trombolityczne, Actilyse należy stosować
po rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka w następujących
przypadkach:
- mniejsze, świeżo przebyte urazy takie, jak biopsje,
wkłucia do dużych naczyń, wstrzyknięcia domięśniowe, resuscytacyjny
masaż serca,
- stany zwiększonego ryzyka krwawienia
Przy podawaniu Actilyse nie należy stosować sztywnych
cewników.
Dodatkowe specjalne
ostrzeżenia i środki ostrożności w świeżym zawale mięśnia
sercowego: Nie należy przekraczać dawki 100 mg alteplazy,
gdyż zwiększa to ryzyko wystąpienia krwawienia śródczaszkowego.
Z tego względu należy się upewnić, że podawanie alteplazy
prowadzone jest zgodnie ze schematem dawkowania.
Nadwrażliwość
Nie obserwowano, aby po leczeniu dochodziło do długotrwałego
wytwarzania przeciwciał przeciwko cząsteczce rekombinowanego
ludzkiego tkankowego aktywatora plazminogenu. Nie uzyskano
usystematyzowanych doświadczeń z ponownym podawaniem produktu
Actilyse. Reakcje rzekomoanafilaktyczne związane ze stosowaniem
tego leku występują rzadko i mogą być powodowane przez
nadwrażliwość na substancję czynną alteplazę, na gentamycynę
(śladową pozostałość z procesu wytwarzania) lub na dowolną z
substancji pomocniczych. Korek fiolki szklanej z produktem Actilyse
w proszku zawiera naturalną gumę (pochodną kauczuku), która może
powodować reakcje alergiczne.
W przypadku wystąpienia reakcji rzekomoanafilaktycznej należy
przerwać podawanie wlewu dożylnego i rozpocząć właściwe
leczenie.
Tak jak w przypadku wszystkich leków trombolitycznych, należy
wnikliwie ocenić stosunek korzyści do ryzyka, szczególnie u
pacjentów z ciśnieniem skurczowym powyżej 160 mmHg.
Zaburzenia rytmu serca:
w skutek rozpuszczenia skrzepliny w naczyniach wieńcowych mogą
wystąpić zaburzenia rytmu serca związane z reperfuzją.
Reperfuzyjne zaburzenia rytmu serca mogą prowadzić do
zatrzymania krążenia, mogą zagrażać życiu i mogą wymagać stosowania
konwencjonalnych leków antyarytmicznych.
Antagoniści receptora glikoproteinowego IIb/IIIa: jednoczesne
stosowanie antagonistów receptora glikoproteinowego IIb/IIIa
zwiększa ryzyko wystąpienia krwawień.
Zakrzepica zatorowa: stosowanie leków trombolitycznych może
zwiększać ryzyko wystąpienia zakrzepów z zatorami u pacjentów ze
skrzepliną lewej części serca np. zwężenie zastawki dwudzielnej,
migotanie przedsionków.
Dodatkowe specjalne
ostrzeżenia i środki ostrożności w masywnej zatorowości
płucnej: Takie same jak w przypadku zawału mięśnia
sercowego
Dodatkowe specjalne
ostrzeżenia i środki ostrożności w ostrym udarze
niedokrwiennym:
Specjalne środki
ostrożności dotyczące stosowania
Leczenie może być prowadzone wyłącznie przez lekarzy
przeszkolonych i z doświadczeniem w dziedzinie neurologii.
Specjalne ostrzeżenia
/warunki w przypadku zmniejszonego stosunku korzyści do
ryzyka:
U pacjentów z ostrym udarem niedokrwiennym leczonych Actilyse
istnieje znacząco wyższe ryzyko krwawienia śródczaszkowego niż u
pacjentów z innymi wskazaniami do leczenia Actilyse, ponieważ
krwawienie występuje przeważnie w obszarze martwicy niedokrwiennej.
Odnosi się to do następujących przypadków:
- wszystkie przypadki z wysokim ryzykiem krwawienia,
- niewielki bezobjawowy tętniak naczyń mózgowych,
- późne rozpoczęcie leczenia,
- u pacjentów uprzednio leczonych kwasem acetylosalicylowym
może wystąpić większe ryzyko krwawienia do mózgu, szczególnie gdy
rozpoczęcie leczenia Actilyse jest opóźnione. Nie należy podawać
więcej niż 0,9 mg alteplazy/kg masy ciała (maks. 90 mg) w
przypadkach zwiększonego ryzyka krwawienia do mózgu,
- w przypadku pacjentów powyżej 80 roku życia może
występować zwiększone ryzyko krwawień i mniejsza korzyść z leczenia
w porównaniu do młodszych pacjentów. Należy rozważyć stosunek
korzyści do ryzyka indywidualnie dla każdego pacjenta.
Leczenie pacjentów nie powinno być rozpoczynane później niż w
ciągu 4,5 godziny od chwili wystąpienia objawów z powodu
niekorzystnego stosunku korzyści do ryzyka, gdyż:
- korzystny rezultat leczenia jest tym mniejszy im później
leczenie zostaje włączone,
- wzrasta stopień zagrożenia zgonem, szczególnie u
pacjentów uprzednio leczonych kwasem acetylosalicylowym,
- wzrasta ryzyko wystąpienia poważnych krwawień.
Monitorowanie ciśnienia tętniczego podczas podawania Actilyse we
wlewie a także do 24 godzin po jego zakończeniu wydaje się być
uzasadnione; wskazane jest także leczenie nadciśnienia drogą
dożylną, jeśli ciśnienie skurczowe jest wyższe od 180 mmHg a
rozkurczowe wyższe niż 105 mmHg.
Korzyść terapeutyczna jest mniejsza w przypadku leczenia
pacjentów z przebytym udarem lub z niekontrolowaną cukrzycą, tak
więc stosunek korzyści do ryzyka u tych pacjentów jest mniejszy,
ale ciągle zadowalający.
U pacjentów z udarem o bardzo małym nasileniu, ryzyko związane z
leczeniem alteplazą przewyższa spodziewane korzyści
terapeutyczne.
Pacjenci z bardzo ciężkim udarem narażeni są na większe ryzyko
krwawienia wewnątrzmózgowego i zgonu, dlatego w takich przypadkach
nie należy podawać alteplazy.
U pacjentów z rozległym obszarem martwicy niedokrwiennej
występuje większe ryzyko niekorzystnych rezultatów podawania
alteplazy, aż do ciężkiego krwawienia i zgonu włącznie. U tych
pacjentów należy wnikliwie rozważyć stosunek spodziewanej korzyści
do ryzyka.
U pacjentów z udarem prawdopodobieństwo korzystnych rezultatów
leczenia alteplazą maleje wraz z wiekiem, ze wzrostem stopnia
ciężkości udaru, podwyższonym stężeniem glukozy we krwi, a
jednocześnie w tej grupie chorych, niezależnie od leczenia, wzrasta
prawdopodobieństwo kalectwa i śmierci lub krwawień śródczaszkowych.
Actilysenie należy stosować u pacjentów z ciężkim udarem (ocenionym
klinicznie i (lub) za pomocą odpowiednich technik obrazowania) oraz
u pacjentów, u których stężenie glukozy we krwi jest mniejsze niż
50 mg/dl lub większe niż 400 mg/dl.
Inne specjalne
ostrzeżenia
Reperfuzja obszaru niedokrwiennego może spowodować obrzęk mózgu
w strefie dotkniętej martwicą. Z powodu zwiększonego ryzyka
krwawienia, nie należy rozpoczynać leczenia środkami hamującymi
agregację płytek krwi w czasie pierwszych 24 godzin od zakończenia
leczenia trombolitycznego alteplazą.
Dotychczas uzyskano jedynie ograniczone doświadczenia ze
stosowaniem preparatu Actilyse u dzieci.
Actilyse 20 - przedawkowanie
Po przedawkowaniu Actilyse zmniejsza się jej specyficzność w
stosunku do włóknika. Może wystąpić znaczący spadek poziomu
fibrynogenu i innych czynników krzepnięcia krwi.
W większości przypadków należy spodziewać się fizjologicznej
regulacji poziomu czynników krzepnięcia po przerwaniu wlewu
Actilyse. W przypadkach nasilonego krwawienia poleca się
przetaczanie świeżo mrożonego osocza lub świeżej pełnej krwi. Można
również podawać syntetyczne leki przeciwfibrynolityczne.
Actilyse 20 - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub jakąkolwiek substancję
pomocniczą w tym na gentamycynę (śladową pozostałość z procesu
wytwarzania).
Podobnie jak innych leków o działaniu trombolitycznym, produktu
leczniczego Actilyse nie należy stosować w przypadkach, gdy
istnieje duże ryzyko krwawień, np.:
- stwierdzona skaza krwotoczna,
- leczenie doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi np.
acenokumarolem, warfaryną,
- istniejące bądź świeżo przebyte ciężkie lub niebezpieczne
krwawienia,
- krwawienie śródczaszkowe w wywiadzie bądź podejrzenie
wystąpienia krwawienia śródczaszkowego,
- podejrzenie krwawienia podpajęczynówkowego lub stan po
krwawieniu podpajęczynówkowym z powodu tętniaka,
- uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego w wywiadzie (np.
nowotwór, tętniak, operacja wewnątrz czaszki lub w obrębie
kręgosłupa),
- retinopatia krwotoczna, np. w cukrzycy (wystąpienie
zaburzeń widzenia może wskazywać na retinopatię krwotoczną),
- świeżo przebyty (w ostatnich 10 dniach) zewnętrzny
urazowy masaż serca, poród, świeże wkłucia do trudno dostępnych i
trudnych do uciśnięcia naczyń (żył podobojczykowych lub
szyjnych),
- ciężkie niekontrolowane nadciśnienie tętnicze,
- bakteryjne zapalenie wsierdzia, zapalenie osierdzia,
- ostre zapalenie trzustki, ? udokumentowana choroba
wrzodowa żołądka lub jelit w ostatnich 3 miesiącach poprzedzających
leczenie, żylaki przełyku, tętniak rozwarstwiający aorty,
nieprawidłowości rozwoju tętnic i (lub) żył,
- nowotwory ze zwiększonym ryzykiem krwawienia,
- ciężkie choroby wątroby, w tym niewydolność wątroby,
marskość wątroby, nadciśnienie wrotne (żylaki przełyku), czynne
zapalenie wątroby,
- ciężkie urazy lub duże zabiegi chirurgiczne przebyte w
ostatnich 3 miesiącach.
Dodatkowe
przeciwwskazania w świeżym zawale mięśnia sercowego:
- udar krwotoczny lub udar o nieznanej etiologii w
wywiadzie
- udar niedokrwienny lub przejściowy atak niedokrwienny
(ang. TIA - transient ischaemic attack) w ciągu ostatnich 6
miesięcy, z wyjątkiem ostrego udaru niedokrwiennego w ciągu
ostatnich 4,5 godziny
Dodatkowe
przeciwwskazania w masywnej zatorowości płucnej:
- udar krwotoczny lub udar o nieznanej etiologii w
wywiadzie
- udar niedokrwienny lub przejściowy atak niedokrwienny
(ang. TIA - transient ischaemic attack) w ciągu ostatnich 6
miesięcy, z wyjątkiem ostrego udaru niedokrwiennego w ciągu
ostatnich 4,5 godziny
Dodatkowe przeciwwskazania w ostrym udarze niedokrwiennym:
- wystąpienie objawów udaru niedokrwiennego wcześniej niż 4,5
godziny przed rozpoczęciem podawania Actilyse lub kiedy czas
wystąpienia objawów nie jest znany,
- niewielkie nasilenie objawów neurologicznych lub szybkie
zmniejszenie się nasilenia objawów neurologicznych tuż przed
rozpoczęciem wlewu,
- ciężki udar oceniony klinicznie (np. > 25 punktów w
skali NIHSS) i (lub) za pomocą odpowiednich technik
obrazowania,
- drgawki w początkowej fazie udaru,
- krwawienie śródczaszkowe stwierdzone za pomocą tomografii
komputerowej,
- objawy sugerujące krwawienie podpajęczynówkowe, nawet
jeśli obraz z tomografu komputerowego jest prawidłowy,
- podawanie heparyny w okresie 48 godzin poprzedzających
początek udaru z przedłużonym czasem częściowo aktywowanej
tromboplastyny (APTT),
- udar w wywiadzie ze współistniejącą cukrzycą,
- udar przebyty w okresie ostatnich 3 miesięcy,
- ilość płytek krwi poniżej 100000/mm3,
- ciśnienie skurczowe wyższe niż 185 mmHg lub rozkurczowe
wyższe niż 110 mmHg, lub leczenie agresywne (wlewy dożylne)
niezbędne do obniżenia ciśnienia do tych wartości,
- stężenie glukozy we krwi mniejsze od 50 mg/dl lub większe
niż 400 mg/dl.
Stosowanie u dzieci i
pacjentów w podeszłym wieku
Nie należy podawać Actilyse w leczeniu ostrego udaru
niedokrwiennego u osób poniżej 18 lat.
Actilyse 20 - działania niepożądane
Częstość występowania działań niepożądanych została podana
zgodnie z następującą klasyfikacją MedDRA:
bardzo często (≥1/10) często (≥1/100 < 1/10) niezbyt często
(≥1/1 000, < 1/100) rzadko (≥1/10 000,< 1/1 000) bardzo
rzadko (< 1/10 000), nieznana (częstość nie może być określona
na podstawie dostępnych danych).
Z wyjątkiem krwotoków śródczaszkowych, jako działań
niepożądanych w ramach wskazania leczenie trombolityczne udaru
niedokrwiennego oraz zaburzeń rytmu serca związanych z reperfuzją
jako działań niepożądanych w ramach wskazania leczenie
trombolityczne zwału mięśnia serca, nie ma medycznych dowodów by
zakładać, że jakościowy i ilościowy profil działań niepożądanych w
ramach wskazań leczenie trombolityczne masywnej zatorowości płucnej
oraz leczenie trombolityczne w ostrym udarze niedokrwiennym różni
się od profilu działań niepożądanych w ramach wskazania leczenie
świeżego zawału mięśnia sercowego.
Krwawienia
Najczęściej występującym działaniem niepożądanym po zastosowaniu
Actilyse są krwawienia prowadzące do obniżenia hematokrytu i
stężenia hemoglobiny.
bardzo często krwawienia z uszkodzonych naczyń
krwionośnych (np. krwiaki), krwawienia z miejsc po wkłuciach,
cewnikowaniu
często krwawienia śródczaszkowe (takie jak krwawienia do
mózgu, krwiaki mózgu, wstrząs krwotoczny, ukrwotocznienie udaru,
krwiaki śródczaszkowe, krwawienia podpajęczynówkowe) w leczeniu
trombolitycznym ostrego udaru niedokrwiennego. Objawowe krwawienia
do mózgu stanowią najczęstsze działania niepożądane w leczeniu
trombolitycznym ostrego udaru niedokrwiennego (do 10% pacjentów,
bez wzrostu całkowitej śmiertelności i chorobowości). Krwawienia do
dróg oddechowych (takie jak krwawienia do gardła ,krwawienia z
nosa, krwioplucie) krwawienia do przewodu pokarmowego (takie jak
krwawienia do żołądka, krwawienia z wrzodów trawiennych, krwawienia
do odbytnicy, krwawe wymioty, krew w kale, krwawienia do jamy
ustnej, krwawienia z dziąseł), wybroczyny krwawienia do dróg
moczowo-płciowych (takie jak krwiomocz, krwawienia do dróg
moczowych)
niezbyt często krwawienia śródczaszkowe (takie jak
krwawienia do mózgu, krwiaki mózgu, wstrząs krwotoczny,
ukrwotocznienie udaru, krwiaki śródczaszkowe, krwawienia
podpajęczynówkowe) w leczeniu trombolitycznym świeżego zawału
mięśnia sercowego oraz leczeniu trombolitycznym masywnej
zatorowości płucnej krwiaki osierdzia, krwawienia do przestrzeni
pozaotrzewnowej (takie jak krwiak pozaotrzewnowy)
rzadko krwawienia z narządów miąższowych (takie jak
krwawienia w obrębie wątroby i w obrębie płuc)
bardzo rzadko krwawienia do oka
Zgon lub trwałą niepełnosprawność obserwowano w przypadku
pacjentów po przebytym udarze (włączając krwawienia śródczaszkowe)
lub innych poważnych krwawieniach.
Jeśli wystąpi zagrażające życiu krwawienie, szczególnie
krwawienie do mózgu, leczenie trombolityczne należy przerwać.
Zwykle jednak, z powodu krótkiego okresu półtrwania alteplazy i jej
małego wpływu na układ krzepnięcia, nie ma potrzeby uzupełniania
czynników krzepnięcia.
U większości pacjentów z krwawieniem postępowanie polega na
przerwaniu leczenia trombolitycznego i przeciwzakrzepowego,
wypełnieniu łożyska naczyniowego i uciśnięciu krwawiącego naczynia.
Można rozważyć podanie protaminy, jeśli w przeciągu 4 godzin od
wystąpienia krwawienia podawano heparynę. U pacjentów
nieodpowiadających na leczenie konwencjonalnymi metodami, wskazane
jest przetoczenie preparatów krwi. Krioprecypitat, świeżo mrożone
osocze i płytki krwi, należy przetaczać z kontrolowaniem parametrów
klinicznych i laboratoryjnych po każdym przetoczeniu. Przetaczając
krioprecypitat należy dążyć do osiągnięcia stężenia fibrynogenu
równego 1 g/l. Ostatnią alternatywą są leki
przeciwfibrynoliczne.
Zaburzenia układu
immunologicznego
niezbyt często reakcje nadwrażliwości/relacje
rzekomoanafilaktyczne (np. wysypka, pokrzywka, skurcz oskrzeli,
obrzęk naczynioruchowy, spadek ciśnienia krwi, wstrząs lub każdy
inny objaw związany z reakcjami alergicznymi)
bardzo rzadko ciężkie reakcje anafilaktyczne
W rzadkich przypadkach stwierdzono przejściowo przeciwciała
przeciwko produktowi leczniczemu w niskich mianach, ale nie
ustalono ich klinicznego znaczenia.
Zaburzenia układu
nerwowego
bardzo rzadko incydenty związane z układem nerwowym (np.
napady padaczkowe, drgawki, afazja (całkowita lub częściowa utrata
zdolności posługiwania się lub rozumienia języka), majaczenie,
ostry zespół mózgowy, pobudzenie, splątanie, depresja, psychoza)
często występujące jednocześnie z krwotocznymi lub niedokrwiennymi
incydentami naczyniowo-mózgowymi
Zaburzenia serca
Tak jak w przypadku innych leków trombolitycznych, jako
następstwa zawału mięśnia sercowego i (lub) leczenia
trombolitycznego były stwierdzane następujące zdarzenia:
bardzo często nawracające niedokrwienie / bóle dławicowe,
niedociśnienie tętnicze i niewydolność serca / obrzęk płuc,
zaburzenia rytmu serca związane z reperfuzją (np. skurcze
dodatkowe, bloki przedsionkowo-komoroweod pierwszego stopnia do
całkowitego, migotanie / trzepotanie przedsionków, przyspieszona
lub spowolniona czynność serca, zaburzenia komorowego rytmu serca,
częstoskurcz komorowy / migotanie komór, rozkojarzenie
elektromechaniczne (EMD))
często zatrzymanie krążenia, wstrząs kardiogenny i
ponowny zawał mięśnia sercowego
niezbyt często zwrotna fala mitralna, zatorowość płucna,
zatory w innych narządach / zatory mózgowe, ubytek przegrody
międzykomorowej
Arytmia w wyniku reperfuzji może prowadzić do zatrzymania
krążenia i zagrożenia życia i może wymagać użycia konwencjonalnych
terapii antyarytmicznych.
Zaburzenia
naczyniowe
niezbyt często zatorowość (choroba zakrzepowo-zatorowa),
która może prowadzić do zaburzeń w określonych narządach
Zaburzenia żołądka
i jelit
często nudności, wymioty
Badania
diagnostyczne
bardzo często obniżone ciśnienie krwi
często podwyższona temperatura ciała
Urazy, zatrucia i
powikłania po zabiegach
rzadko zator tłuszczowy (zator cholesterolowy), który
może prowadzić do zaburzeń w określonych narządach
Actilyse 20 - ciąża i karmienie piersią
Doświadczenie dotyczące stosowania leku w okresie ciąży i
laktacji jest bardzo ograniczone. W przypadkach zagrażających życiu
należy uważnie rozważyć korzyści i potencjalne ryzyko wynikające ze
stosowania produktu leczniczego.
W badaniach na zwierzętach nie obserwowano teratogennego wpływu
alteplazy podawanej dożylnie w dawkach farmakologicznie
czynnych.
Embriotoksyczność (obumieranie płodów, opóźnienie wzrostu) u
królików wywoływały dawki powyżej 3 mg/kg/dobę. Dawki do 10
mg/kg/dobę nie wpływały na rozwój perinatalny i po urodzeniu lub na
wskaźniki płodności u szczurów.
Actilyse 20 - prowadzenie pojazdów
Nie dotyczy
Komentarze